Ekspromt
Kütbeyin, əzilən və ayağı sürüşkən qardan qalan təssürat...

Qara bax, qara
Gör necə yağır
Çıxsan bayıra
Məni də çağır


Məktəbdə bizi inşa yazmağı öyrədəndə epiqrafın yerində seçilməsi barədə xüsusi moizə oxumuşdular. Bayırda qar yağırsa, kolleqalar demiş mövzu göydən tökülürsə, sən də isti evində oturub buna tamaşa eləyirsənsə mənim seçdiyim şer parçası lap elə yerindədi, məncə. Bu şeri hamı biləndə nolar. Rus kolleqalarım belə situasiyada Puşkindən, Lermontovdan sitat gətirib intellekti ilə fors eləyərdi də. Şairlərimiz sevgidən yazandısa, uzağı dərdi-qəmi və padşahları məth eləyirsə burda mənim nə gunahım? Mən ki, qardan yazmağa çalışıram...
Əlqərəz, Bakıya qar yağıb! Uşaqların diliylə bir Ur-ra-a!!!!! Amma bu qardan gözüm su içmir. Bu qar xarici qardı. Dükan-bazarda satılanlar kimi gətirilmədi, bizimki deyil. O qədər dedilər ki, şərqdən nə bilim nə küləyi əsəcək, qərbdən filan siklon gələcək, şimalldan buludlar bizə tərəf irəliləyək. Budu da, hamısı gəldi! İndi biz bu xarici qarla necə dil tapaq, bilmirəm? Eyb olmasın, üzü üzlər görüb, el aləmi gəzib sonra bizə gəlib. Allahın Çinində dekabrın 10-da yağmışdı. Gör ha, çinlilər qədər «vesimiz» olmadı ki?! «9 iqlim qurşağı», «Avropa və Asiyanın qovşağı», «suveren dövlət» və s – gör heç qarın vecinədi?
Yaxşı, gəlmisən, neynək. Görüm bizə nə gətirmisən, a qar? Uzaqbaşı fırlana-fırlana gözümüzü qamaşdırıb başımıza dolanacaqsan. Bu da çox az çəkəcək. Sonra elə bilirsən yerə düşməyəcəksən? Ey-hey!? Birnici qar kütbeyin, qanmaz qar olur. Ayaqlarımıza düşür, biz də «hurrey» deyib sevinirik. Sonra ayağımızın altını qazıyıb elə günə qoyur ki, öz ayağın da sözünə baxmır. Bəlkə travmotoloqlarla müqaviləsi var, bu qarın?
Hələ ki, yağırsa, deməli hələ ki, dəyərindədi. Qiyməti də yuxarıdı. Ona baxıb ibrət götürən palçıq da özünü tox tutub. Vacib görkəm alıb və donub. Görək kim üstələyəcək, qar ya palçıq? Yağanda nədənsə dəyərdən düşməkdən qorxmur bu qar! Hə, onu deyirdim axı, çəkisi bir-iki milliqramlıq qar fırlanıb yerə düşəndə «qardan qiymətli nə var?» kimi düşüncələrin əsiri olursan. Oysa buna baxmadan yenə də yağır, yağır,tələsərək, itələşərək düşür, düşür... Qiymətlər bir ibrət alsaydı bundan...
Alimlər deyir ki, torpağa qar yatanda o ağırlaşır, yəni çəkisi artır. Bakılılar demiş «ağır ceyil» olur. Düzdü, qar əzilənlərdəndi. Amma o da tapdanmaq istəmir, ayaq altda şaqqıldayır, sınıb inciyir, zarıyır, əriyəndən sonra şappıldayaraq ayaq altda donquldanır. İndi bilmirəm bu qarda izimiz qalacaqmı, ya yox?
Qar sürüşkəndi. Çox yağdığı torpaqlarda adamların da ayağı tez-tez sürüşür. Məsələn Rusiyada qar yerdə qalan kimi camaat xizəyə minir. Bizim addımbaaddım tövşüyərək getdiyimiz yolu bizdən 10 dəfə tez şütüyürlər. Uuu-op, bir də gördün ki, birincilərdənsən. Bir dənə də addım, sovet rejimindən qurtulub sivil dövlət oldun. Bax buna deyərəm sürüşgənlik! Biz elə deyilik axı, ayağımız sürüşməz! Eşitmişəm Sibirdə 30 santimetr diametri olan qar dənələri yağır. Bir dənəsi başına düşdü, elə bilirsən papaqdasan. Onun 10 santimetrliyi Moskvaya yağır. Oralarda qarın dalında şaxta dayanıb. Heç arxasız qarın da olmasın. Bizə çatanda palçığa niyə dönürsən, a qar. İstəmirdin bizi çağıranmı oldu, gəldin. Onlara pəncərəsində naxışlı qar, bizəsə sulu qar? Bu təmiz haqsızlıqdı, vallah... Yakutiyaya yağdığın təhər «almaz tozunu» bura səpsən nə olar? Arvadların gözü doyar, bəlkə?
Çiynimdə daşıdığım, çoxlu qar gördüyüm illər haqqı, bizi yenə atacaq bu qar. Üstəlik, pis çıxmasın, bizə zə atacaq bu qar! Qara arxayın olmayın, dəyişkəndi, vəfasızdı. Bax,Lənkəranda qardan çay dəmləyib, içib zəhərləniblər. Bir qar ki, çaya da yaramadı, ondan nə gözləyəsən? Ola bilər quş qripini öldürmək adıynan quşların hamısını qırdı. Kimdi qarı qınayan. Sanepidemstansiyanın işi bir az azalar. Quşları qırmaqdan yuxuları «ujas»a dönmüşdü.
Evdə oturanda qardan yazmaq asandı. Qınamayın, amma qarın yağmasında nəsə erotik məqam da var, bir qədər izahedilməz. Torpaq ki, qar yorğanını üstünə çəkdi altındakılarını bəni adəm bilməz, ancaq duyar. Odur ki, oğlanlar, bir az ürəkli olun. Qarı, buzun sürüşkənliyini bəhanə eləyib qızların əlindən tutun. Qorxmayın, qızlar hamısı qardan qorxan olur...

 


Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?