Nü...

Qalx ayağa, ey İnsan!
Bəsdir diz üstə durdun!
Yenə də gözünü qapının deyişindən çəkə bilmirsən?!..



Yazının başlığında erotik məqam axtaranların ümidlərini bəribaşdan qırmalı olacam. Cavabında «İnternetdə bütün çılpaq şəkillər «Nü» rubrikası altında verilir. Bunu yeniyetmələr də bilir ki...» eşitməkdən də qorxmuram. Çünki bu nü həmin nüdən deyil.
Əslində nü insanların çılpaqlığı abra salıb bir növ geyindirmək cəhdidir. Yenə də belə məsələlərdə həmişəki kimi fransızların başı daha yaxşı işləyir. Görün necə gözəl səslənir: «Nü...». Xahiş eləyirəm, bu sözü «Nu poqodi» multfilmindəki «Nu, nu, nu» ilə səhv salmayasız. Nü sözündə təcavüz yoxdu.
Çılpaqlığa belə nəfis ad verəndə elə bil geyinmiş olur. Məsələn, çılpaq qadınların rəsmindən, yaxud fotolarından ibarət sərgiyçün necə deyəsən ki, filankəs lüt arvadların şəklini çəkdiyi bəs deyil, hələ bir göstərir də. Bir də var ki, deyirsən: «Filan rəssam nü üslubunda işlərini sərgiləyəcək». Bax bu, başqa məsələ. Gözəl, hətta abırlı səslənir. Bunu lap qəzetdə də yazmaq olar, heç kimin də səni erotik zir-zibili qəzet səhifələrinə çıxarmaqda suçlamaz.
Əslində çılpaqlıq həmişə erotik olmur ki. Məsələn körpələrin çılpaq şəkillərinə heç nü də demək olmur. Onlan nüdən də qəşəngdi. Axtarsan dünyanın ən abırlı insanlarının albomunda heç olmasa bir dənə çılpaq şəkli var. Həmin şəkillərə baxanların dodaqları o saat qulağının dibinə qaçır, şirin, dadlı xatirələr adamı başına alıb aparır. Bəzi çox kompleksli insanlar belə şəkilləri gizlətməyə də çalışır. Xüsusilə də ictimai statusu qalxdıqca nü fotoları karyerasına əngəl törədə bilər. Çox hayıf ki, bizdə paparatsi əl-qol atmayıb. Bunu mən qəzetçi kimi yox, oxucu kimi deyirəm. Məsələn, özünü boğub oturan deputatların nü fotolarına baxıb «Uti, uti» deyib toppuş buxağını qaşıyaraq o qədər xoş hisslər keçirərlim ki. Çünki bilirəm ki, sonradan bu buxaq özünü dartmaqdan, popuşu isə kresloda oturmaqdan nə günə düşəcək...
Bax bu abzasda qadın çılpaqlığından yazsam, yenə də məni kişipərəslikdə ittiham edəcəklər: «Heç qadın da çılpaqlıqdan yazar? Qadın həmrəyliyi necə olsun?» və s. Cavabında nü üslübunu porno saytlarda axtaran oxucularıma Modilyaninin nü üslubanda olan rəsmlərini yada salacam. Görməyənlərlə təssüratımı bölüşə də bilərəm. Elə bilərsiz Modilyanini lövhələrini canlı görmüşəm. Məndə o bəxt hardaydı. Reproduksiyalarına baxmışam. Təsəvvür edin: İri zal, divarlarda bir-iki metrlik kətan lövhələr. Hamısında fon qıpqırmızıdır. (Qırmızı flnarlar yanan kvartalların mənfi reputasiyasını nəzərə alıb bu rəngi mütləq reabilitasiya eləməyə ehtiyac var.) Bütün lövhələrdə qırmızı fonda çılpaq qadın rəsmləri. Bütün lövhələr gözəllikdən çığırır, bağırır, müəllifin naturaya olan sevgisindən danışır, amma bir qram da porno təssüratı yoxdu. Bunu hamı sevir və heç olmasa ömründə bir dəfə yaşamaq istəyir. Bax buna NÜ deyərlər... Nü öz tamaşaçısını qadın və kişiyə ayırmır.
Başqa bir çılpaqlıq növü var ki, onu nə qadınlar, nə də kişilər sevir. Həqiqət çılpaq olanda adamın gözünü deşir. Həqiqəti mütləq geyindirmək lazımdı. Rəngləmək, bəzəmək, abıra salmaq, ticarətçilərin sözüylə desək «tovarnıy vid», yəni gözəgəlimli görkəm vermək lazımdı. Xüsusi qablaşdırılması olmasa çılpaq həqiqət piştaxtalarda tökülüb qalar, alan olmaz. Çünki həqiqət özü çılpaq olanda həyatımızın dekorasiyasını söküb dağıdır, əziyyətlə quraşdırdığımız səadət ilğımını bir saniyəyə heçə döndərir. Həqiqəti tapdalayanlar onu onsuz da nə çılpaq, nə də bəzənmiş formada eşitmək istəməz. Ruhən şikəstlər, zəiflər həqiqətin çılpaqlığına dözə bilməz, məhv olar. Bax bu, artıq NÜ deyil. Bu çılpaq doğulmuş həqiqətdir. Öz eybini əncir yarpağıyla örtməyi öyrənmiş insanlar həqiqəti hələ ki, qəbul eləyə bilməyiblər. Həqiqəti çılpaq görmək istəməyənlər hələ də onu geyindirə biləcək kütürye tapmayıblar.
Yəqin mənimlə razılaşarsız, nü nədisə gözəl bir şeydi. Nə vaxt soyunacağını, nə vaxt bürünüb geyənəcəyini də hər kəs özü bilir. Amma çox geyinənin yüngülləşmək istəyi birdən beynindən keçsə soyunması uzun çəkər, məncə. Siz qəbul eləməsəz də olar, bu mənim şüarımdı: «Həmişə NÜ-yə hazır ol!».
Bu pionersayağı şüarın cavabını bilirsiz də?!.

 

 

Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?