|
Səninçün
Biz qadınlar əslində hamımız elə mələklərik…
Amma bizim qanadlarımızı kəsəndə süpürgəyə
minib uçmaqdan başqa çarəmiz qalmır!
Yazının epiqrafı bir az hədə-qorxuya oxşayır, elə bil. Mən başda olmaqnan
inanıram ki, bir qadın belə istəməz ki, kişilər ondan qorxsun. Ümumiyyətlə
hədə qorxu gəlmək heç qadın üzulu deyil. Saman altdan su yeritmək, qeybət,
ara qarışdırmaq və ara düzəltmək arasında olan bütün hərəkət spektrində
bizim monopoliyamız var. Bu danılmaz həqiqətdir. Amma bostanımız daşlanmaqdan
artıq oralarda heç nə bitmir. Cinsimizin o tayıyla ortaq məxracə gəlmək
məsələsində təşəbbüsü əlimizə ala bilməsək də paltarımızın balağını ki,
əlimizə ala bilirik. Balağımızı topalayıb üstəlik əlimizi belimizə qoyub
deyirik (inanıram ki, belə məsul anda qadınlar məni ortalıqda tək-tənha
çığıran görmək istəməzlər deyə mənə qoşularlar). Bəs bu necə olur axı,
mənə deyin görüm, a kişilər…
Burda emosiyalara tam hakim olmaq və söhbətin hərarətini bir az səngidib
ortalığa bir balaca sərinlik (soyuqluq demədim a…) qatmaqçün haşiyəyə
çıxardım. Sərinlik gətirməkçün hər dəfə küçələrə su səpməzlər ki... Bu
yaxında oxuyuram ki, Çində beyninin yarısı olmayan qadın tapıblar. Sən
demə qafasının içindən xəbəri olmadan ömrünü yarı eləyən qadının bir balaca
(gündəlik başağrısı altında təqdim olunan müxtəlif bəhanələrdən fərqli)
başağrısı olubmuş. 39 yaşında qadının (Bu yerdə «qadının yaşı elə qırxacandır»
deyən bütün kişilərin ağzından vurardım, amma bu ayrıca bir mövzudur.
Necə deyərlər malı mala qatmazlar) beynini müayinədən keçirəndən sonra
aşkarlayıblar ki, beyninin sol yarımkürəsində boz maddəsi heç yox imiş.
Yazının bu yerində qadına «parabeyin» deməyə adətkar olmuşların cavabını
verməyə tələsirəm. Çünki ağzımızı yummağa bəndik, sonra qulaqlarımızı
qapamalı olacağıq. Pozisiyaları əldən vermək bizim adətimiz deyil…
Hə, bilərsiz yəqin, beynin sol yarımkürəsi isə nitq, yaddaş kimi vacib
funksiyalara cavabdehdir. Sol beynində bahalı liftinq kremlərindən sonra
əmələ gələn arzulanan hamarlıqla yaşayan, yəni bir dənə də qırışı olmayan
qadın adi, hamının normal saya biləcək həyatla yaşayıbmış. Yəni indi kişilərin
forsla elədiyləri adi işləri, məsələn telefon nömrələrini yadda saxlamaq,
məktəbi yaxşı qiymətlərlə qurtarmaq kimi elementar işləri asanlıqla görürmüş.
Görürsüz, kişilərin hakim olduğu cəmiyyətdə (hər yerdə kişi prinsipləri,
mübarizə üsulları, kişi siyasəti və kişi düşüncə tərzi işlədiyini bir
daha deməyə ehtiyac yoxdu, yəqin) yarım beyinlə asanca dolanmaq olurmuş.
Kişi parametrləriylə belə qadınlar çox normal sayılır. Biz para beynimizlə
kişi cəmiyyətində asanlıqla baş çıxarırıqsa, öz üsil-idarəmizi həyata
keçirsək nələr olar? Yazının bu yerində matriarxatdan qorxanların dizləri
yəqin bir az əsdi...
Məntiqi nəticə: kişi fikri qadın fikrindən o qədər fərqlənir ki, onları
heç qarışdırmaq mümkün deyil. Bu mövzuda bir lətifəni danışardım: «Necə
olursa qadın fikri təsadüfən kişi beyninə düşür. Təbiətinə xas inadkarlıqla
kişi fikrini, yəni tayını axtarmağa başlayır (Bu yerində erotik fikirləri
tələsik qovlayın, çünki kişi fikriylə qadın fikri dünyasında cütləşməz).
Gəzir, gəzir, axtarır, amma nədənsə qabağına bir fikir çıxmır. Boşluqdur…
Bəlkə səhv düşmüşəm fikirləşmək istəsə də yorulanacan «Au…., hardasız?
…, bəlkə azmısız?!» çığıraraq fikirdaşını axtarmaqda davam eləyir. «Bəlkə
döyüşdə həlak olublar» kimi qorxulu fikirlər də keçdi beynindən. Axırda
bap-balaca, zəif bir fikirciyəzə rast gəldi. «Bəs qalanı hanı? Axtarmaqdan
əldən düşdüm ki…» deyə sevinən qadın az qaldı ki, onu bağrına bassın.
- Bizimkilər? Eh, bizimkilər hamısı aşağıdadı, yenə də məni özləriylə
aparmadılar!»
Ürəyi yumşaqlığım imkan versəydi köşənin əvvəlindəki hədə –qorxu tonunu
axıracan saxlardım. Amma bu yerində ürəyim dözmədi. Bizim quracağımız
cəmiyyətdə TƏKRARSIZIMı, BİR DƏNƏMi boynu bükük, nəmli baxışlarıyla məndən
bir baxış, dəstək gözləyərkən gözü yolda qoymaq istəmədim. Eybi yox, biz
dözümlüyük. Qadası, hakimiyyət istəyirsən? Olsun. Birinci olmaqdı məqsədin?
Nə olar, dayaq olmaq mənə çətin deyil. Bilirəm, irəli çıxan kimi məni
unudacaqsan… Eyb eləməz. Onsuz da bilirsən ki, bütün yazdıqlarımı sənə
ünvanlayıram. Görürsən bir, indi hamı bildi ki, yalnız SƏNİNÇÜN yazıram…
|
|
