Utanıram
«Ölməyə Vətən yaxşı» seriyasından

Dünən Fransa səfirliyinin qarşısından keçirdim. Kefim kök olanda nədənsə kişilərin yanından forsla keçib getmək mənə ləzzət verir. Bu dəfə səfirliyin qarşısında əlində kağızlarla növbəyə dayananların içindən obyektivimə bir persona düşdü. Görkəmindən bizimkilərə heç oxşamırdı. Səliqəli (hətta baxışları da səliqəliydi), göygöz və ağ irqin nümayəndəsinə ürəyimdə Mayakovski sayağı «Baxın a, yana-yana qalın ha» pıçıldayıb bir iki metri şahzadə yerişiylə getmək fikrindəydim. Birdən gənclər demiş «ups»… Ayaqqabılarımın palçığını nəzərə almamışdım! Yürüşüm artıq bir neçə saniyəydi ki, başlamışdı deyən geriyə yol yoxuydu. Bu yolu artıq forssuz keçməli oldum.
Bu yerində «Brilyant əl» filmindəki kimi «Günahım yoxdu» deyib kipriklərimi lazım olduğundan artıq templə qırparaq özümə hiqq qazandıra da bilərdim. Şəhəri palçığa mən bələməmişəm ki?! Ya da ayaqqabılarımın üstünə «Bu gün 3 dəfə təmizlənib» yarlıkı da yapışdırıb gəzə bilərdim. Amma mənim bundan sonra fransız adlandıracağım kişinin baxışlarındakı istehzanı heç nə dəyişdirə bilməzdi. Mən forssuz keçməli olduğum bir neçə saniyəni hamımızın əvəzinə utandım. Utandım ki, niyə biz şəhərimizi təmiz demirəm, normal saxlaya bilmirik? Niyə mən fransızların yanından forsla keçə bilmirəm? Himnimiz səslənəndə mənim 10-15 əvvəlkitək tüklərim biz-biz olmur! Bu köşədən sonra məni qınayanlar tapılacaq. Deyəcəklər ki, utanmalı bircə natəmizliyimizdir? O qədər utanası incə və yoğun məqamlar var ki…
Bir etiraf eləməli olacam. Mən səfirliyin qarşısındakı növbəyə dayananlara həsəb aparmışdım. Bəlkə ona görə də qisasımı bircəcik fransızdan almağı düşünürdüm. Axı onlar ölkədən getmək ərəfəsindəydilər. Həmişəlik, ya da heç olmasa bir neçə aylığa. Onlar təmiz küçələrdə gəzəcək və təmiz insanlarla ünsiyyətdə olacaqdılar. Təmiz insanlara tamarzı qalmış və çəhrayı eynəklərini çıxarmağı sevməyən mənimkimilərçün bu o qədər əlçatmaz görünür ki… Çünki ayaqqabının palçığı yuyulandı, mənəviyyatın palçığı isə izsiz ötüb getməz. Tutaq ki, mənə rişğəndlə baxan fransızın əlinə imkan düşdü və qarşısındakı palçığa bulaşmış qadınla ünsiyyəti alındı. Düşünmürəm ki, ayaqqabılarımın palçığını və sifətimin ucuzvari kosmetikasını yuyandan sonra mən fransız qadınlarından geri qalaram. Şərt bunda deyil. Mən təmizlik prosedurunu keçəndən sonra fransızla üzbəüz qalası olsam utanmağımda davam edəcəm. Bir dəstə adamın naşı dərzi kimi konstitusiyanı kəsib töküb, sonra çatışmazlıqlarını qıraq bucaqdan artıq qalmış parçalarla ağ sapla yamamağından da utanacam. Bunu görən xalqın susmağından, itaətli olmağından da utanacam. Yəqin ki, özümüzə bəraət qazandırmağa heç çalışmayacam da, bilirəm ki, alınmaz. Ya da bunu fransızlar anlamaz. Onlar azadlıqlarını barrikadalarda vuruşmaqnan qazanıb. Mənsə palçıqlı ayaqqabılarınmdan utanmaqdan başqa neynəmişəm ki?
Yaxşı ki, fransız dilini də bilmirəm. Birdən o, məndən soruşardı ki, təhsildə rüşvətxorluğa necə dözürsüz? Utana-utana nə deyəcəkdim, heç bilmirəm. Dalıycan da deyərdi ki, bəs pulnan oxuyanlar, daha doğrusu oxumayanlar 3-4 ilə gəlib vəzifə başında oturacaq. İşini bilməyənlərin rəhbərliyinə necə dözəcəksiz? Sonra fransız şərabından qədəhlərə süzüb söhbəti daha məhrəm tonlara keçirməyə çalışacaqdı. Fransızları bilirsiz də. Birdən sözarası soruşardı ki, bəyəm dünya üzrə suyun səviyyəsinin qalxacağından xəbəriniz yoxdu? Avropa ölkələri çamodanlarını qablaşdırıb ki, su qalxan kimi aradan çıxsın. Siz Xəzərin sahilinin 20 metrliyini də tikib satırsız. Nə olsun ki, səsvermədə düyməni mən basmamışam, ya da düyməyə basanları mən seçməmişəm. Yenə də utanıb yerə girəcəkdim. Bax buna görə də fransız dilini öyrənmirəm. Soruşan olsa ləhcəmdə ğ hərflərini xüsusi vurğulayıb «Mən fğansızca danışmığam» deyəcəm.
Fransızla intim şəraitə düşəsi olsam mən mütləq fransız ətiriylə və mütləq xaricdə istehsal edilmiş krujevalı alt paltarı geyəcəm. Birdər arxadan zərbə kimi (onların işi elə bundan ibarətdi də) məndən soruşsa ki, «Geydiyin yerli istehsaldır?» mən yəqin yenə də utanacam. Axı Azərbaycan neftdən başqa heç nə istehsal eləmir! Onun da bu saat bir qara qəpiklik qiyməti yoxdu. Şakira kimi neftin içində çılpaq ağnayıb klip çəkdirməyəcəm ki? Bu klipi o, neftin bahalı vaxtında çəkdirib. Bir də ki, fransıza nə dəxli var ki, mən neçə məmurun ailəsini dolandırıram. Yəni verdiyim rüşvətlə. Heç burdan getmək istəyimi də ona geməyəcəm, qoy sevinməsin. Gizlincə aradan çıxacam, qismət olsa. «Ölməyə Vətən yaxşı» bayatısını tez-tez deyəcəm ki, geriyə qayıdan ipin ucu qırılmasın. Bura bilirsiz nə vaxt qayıdacam? Parisdə Azərbaycanın səfirliyi qarşısındakı növbədə azərbaycanlı kişisi yoldan ötən fransız qadınına gözucu baxandan sonra bizim xanımları xoş hisslərlə xatırlasa, bax onda.
P. S. Kişilərimiz sevinməsin ki, fransızlar qadınlarımızı ələ keçirə bilməz. Bu absurd iddiadır. Məncə milliyətilə fəxr eləməyən qadınla heç yataqda da maraqlı olmaz…