«Keep smiling»
Yəni ki, gülümsəyin, dişlərinizi ağardın, xoşbəxi olun və bunu gizlətməyin

Mənim arabir şəhərə gəlib gəzişmək adətim var. Şəhər ona görə deyirəm ki, bir qədər qıraqda yaşayıram və mərkəzə gəlməkçün heç olmasa saat yarım nəqliyyatda çalxalaqmalı oluram. Şəhərə gəlir, tanış küçələrdən bir də keçir və adamların üzünə çox diqqətlə baxıram. Elə bilirəm ki, bütün yeniliklər onların üzündə yazılıb. Kənardan mənə baxanlar deyir ki, daş-divarlara turist gözüylə baxırsan, elə bil ilk dəfə görürmüş kimi. Amma kimsə bilmir ki, mən insanların üzündən çoxlu, sözlə deyilə bilməyəcək informasiyanı oxuyuram.
Dünən isə mərkəzə məqsədli şəkildə gəlmişdim, bir növ mini ekspedisiya təşkil etmişdim. Məqsədim üzündə gülüş olan insanları tədqiq, daha doğrusu aşkar etmək idi. Axı, hamı bilir ki, şəhər çoxdandı ki, gülümsəmir. Onu mən də bilirəm, qışdı, soyuqdu, nəmişlikdi. Belə havada ayı kimi yuvanda yumurlanıb mürgü döymək istəyrsən. Harasa, nəyinsə, nə üçünsə, kiminsə arxasınca getmək istəmir və məcburi yerdəyişmələrə müqavimət göstərirsən. Şəhər qaqqıldayıb gülənlər, uğunub yerə sərilənəcən, biədəb səs çıxaranacan gülənlər və hırıldayanlarla doludur. Bəzən bu tip səslərdə qulaqlar da tutulur. Amma gülümsəyənlərin kökü kəsilib, elə bil.
Deməzdim ki, gülümsəmək gülməkdən çətindi. Mini ekspedisiyanın nəzəri tərəfləriylə tanış olun və görək rəqəmlər nə deyir: bütün dünyada orta statistik qadın gün ərzində 62 dəfə gülümsəyir, kişilərsə cəmi 8 dəfə. (Bu o deməkdir ki, kişilər elə həmişə qaraqabaq olub. Şəhər gülümsəmirsə deməli qadınların təbəssümləri hansısa səbəbdən yoxa çıxıb). Sonra deyirlər ki, adamların 28 faizi dişlərinin vəziyyətindən narazı olduğuna görə dişlərini ağartmır. Bunu da bağlayaq maddi durum və imkansızlığa. Elə alim tapılır ki, gülümsəməyin çox çətin prosedur olduğunu sübut eləməyə çalışır. Çünki gülümsəyəndə təkcə sifətin 7 əzələsi işə düşməlidir ki, necə deyərlər bir balaca dodığın qaçsın. İstəsəz lap Mona Lizanın da sirli təbəssümünü yada salıb intellekt nümayiş edərdik. Onun sirli təbəssümünün 83 yaizinin xoşbəxtlik, 9 faizinin ikrah, 6 faizinin qorxu və 2 faizinin qəzəb ifadə etdiyini deyirlər. Təbəssümün hesablama yollarından xəbərim yoxdu, amma bilmək istyirəm ki, şəhər sirli yox, adi təbəssümünü hara itirib?
Diqqətlə ətrafa baxaq. Hamı öz qınına çəkilib harasa tələsir. Kimisi metroya tərəf gedir, kimisi marşrut taksiya minməyə tələsir. Hətta qaçıb istədiyi avobusa çatanlar da gülümsəmir. Gülümsəmək yəqin xoşbəxi olmaq kimidir, istəyəndə alınmır. Niyə gülümsəməyək axı?! Guya bu gülümsəməyən adamlar birmir ki, gülüş həzm prosesini yaxşılaşdırır, intellekti yüksəldə bilir. Lap dərinə getsək saç tökülməsinin qarşısını da alır. Sonuncu müddəanı alimlər lap bu günlərdə çalışıb sübut edəcəklər. Amma bu çətin ki, gülümsəyənlərin sayını artırar. Bu mənada Amerikanın böyük təcrübəsi var. İkinci Dünya Savaşından sonra Amerikada gülüş təbliğatı başlandı. «Keep smiling» (yəni ki, gülümsəyin) şüarı az qala milli ideya səviyyəsinə qədər qaldırıldı. Bu yolla müharibədən çıxmış adamların depressiyası ilə də mübarizə aparılırdı. İndi də küçələrimizdə xarici vətəndaşları bizimçün qeyri-adi təbəssümündən tanımaq olur. Deyim ki, bundan çətin anlarımızda, hətta Qarabağda döyüşlər gedən zamanlarda da indiki kimi küçələrdən təbəssüm yığışmamışdı. Ola bilər ki, insanlar darısqallıqda gülümsəyə bilmir. Yəni ki, insanların sayı artdıqca, şəxsi ərazi deyilən məkan azaldıqca insanlar özünə qapanaraq kütləvilikdən qurtulma yollarını axtarır. Mən inanıram ki, metroda darısqallıq azalsa, avtobusda nəfəs almağa hava çatışsa insanlar arabir gülümsəyər. Ya da ki, televiziyaların qalmaqallardan başı ayılsa arabir tamaşaçısının yadına salsa ki, gülümsəmək yaxşıdı və hətta yoluxucudur, onda kiminsə dodağı qaçsa təbəssümünü üzündən tez-tələsik yığışdırmağa çalışmaz.
İndi fotoapartlarda «smaylinq» funksiyası var. Yəni ki, rəqəmsel fotoaparat elə köklənib ki, insan gülümsəyən kimi düymə avtomatik basılır və işıq saçan təbəssüm əbədiləşir. Elə bil ki, ixtiraçılar da anlayır ki, təbəssüm ələ düşən şey deyil. Vaxtım olsaydı şəhərə növbəti səfərimdə reputasiyama bir daha zərər vurmağa qorxmadan təbəssümün sehirli keyfiyyətlərini təcrübədən keçirərdim. Ola bilər qaraqabaq şəhərin fonunda mənim təbəssümüm sarsaq, səfeh görünərdi. Bəlkə də bu təbəssümə yoluxanlar da tapılardı. Hə, gülümsəyin! Çı-rık… Gördüz, gülümsəyən kimi «smaylinq» funksiyası işə düzdü şəhərin fotosunda indi sizin də təbəssümünüz var.

 


Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?