Həyat tıxananda


Bu həftə hamı ölümdən yazdı. Rafiq Tağının ölmündən, fani dünyadan, şəhərin firavan həyatının sonundan, tıxaclardan… Maşının saatlarla tıxacda dayanmasını da bir növ ölüm kimi qavramaq olar. Harda həyat dondusa orda Ölümün hakimiyyəti başlayır.
Böyüklərimiz deyib, Ölüm haqqdır. Ölümü müzakirə etməzlər. O, nə vaxt istəsə, hara istəsə gəlib istədiyini aparacaq və kimsədən məsləhət almayacaq. Sözümüzü uzaqbaşı dolayı yolla qatillərə, səhlənkarlara, biganələrə çatdırarıq. Lap Rafiq Tağının özü kimi. Tıxacda ilişib qalmış qatilini o qədər səslədi, səhlənkarlıqda qınadı ki, o da gəlib çıxdı.
Hər gün adamlar ölür. Sağ qalanları diksindirir, titrədir, xatırlatma verir, hürküdür. Amma heç vaxt adiləşmir. Dünyanın ən adi ölümünə də «adi ölüm» demirlər. O, həmişə qeyri-adidir, təkrarsızdır. Çünki sevdiyin insanı cəmi bir dəfə basdırırsan. O da kı, qismət olsa. İtkiləri olan, ya olmayan bütün insanlar bilir ki, ölüm hər yerdə var. Bir gün onun da qapısını döyəcək.
Kimsə düşünmür ki, ildə 30 min adam piylənmədən ölür. Bunu düşünsəydi insan bir az az yeyərdi.
Hər il ildırım 10 min adamı vurub özüylə aparır. Bəyəm bu misraları oxuyanlar bundan sonra yağışlı və ildırımlı havada gəzməyindən qalacaq?
Rul arxasında telefonla danışmaqdan ildə 6 min adam tələf olur. Buna görə cəriməni min dəfə artırsalar da statistika azalmır ki, azalmır.
Begemotların hücumundan ildə 2900 adam tələf olur. Amma yenə də dünyanın ən ləng, fağır heyvanını qatil rolunda təsəvvür etmək çətindi.
Təyyarə qəzasında təxmini hesablamalarla 1200 adam ölür. Bu rəqəm də kimsəni təyyarəyə minməkdən saxlamır.
Vurkanlar püskürəndə 800-dən artıq adamı öldürür.
Seks zamanı hava çatışmazlığından hər il 600 adam dünyasını dəyişir. Seksi qatil simasında heç təsəvvür etmək olmur. Buna görə kimsə sevgilisinə «Gəl bu gün yatağımıza qatili soxmayaq» deməz.
Bayramqabağa ucuzlaşma zamanı mağazalarda 550 adam arzusunu əldə etməmiş, aldığını əyninə keçirməmiş ölür.
Bir tək Amerikada hər il 450 adam çarpayısından yıxılıb ölür. Bəlkə onlara yerdə yatmsağın ləzzəti barədə məruzə edək?
Vannada sürüşüb yıxılanlardan hər 450-si o dünyaya təp-təmiz, yəni artıq çimmiş halda gedir.
Ən sakit heyvanlardan saydığımız marallar ildə 130 adamın qatilinə çevrilir.
Rusiyada hər il 10 adamın ölüm kağızında «Başına sırsıra düşməkdən öldü» yazılır. Bu səbəbdən ölənlərin sağ şalmış qohumlarından şəhər meriyasını məhkəməyə verib zərərin milyonlarla ödəməsini alanlar da var.
Hər il 70 uşaq isti hot-doqu yeməkdən vəfat edir.
Tornado hot-doqdan rəhimlidir, o, orta hesabla cəmi 60 nəfəri aparır.
Meduzalar da qatillik edir, hər il 30 adamı öldürür.
İtlər də eləcə, bir tək Amerikada hər il 30 adamı gəmirib öldürürlər.
Allahın ən sakit heyvanı, qarışqalar da ülgüc kimi dişləri olan itlər qədər, yəni ildə 30 nəfəri öldürür.
Hər il Amerikada Ali məktəbin amerika futbolu oyunu zamanı 20 yeniyetmə həyatıyla vidalaşır.
Dinməzcənə bir küncdə dayanıb düyməsini basmasan susan yemək avtomatları da ilə heç olmasa 13 adam öldürür.
Əyləncə zamanı, karuseldə fırlananda, gülüş içində ölənlər də var. Sürətli sürüşkənlərdə sevinc içində heç olmasa 6 adam o dünyaya gülə-gülə gedir.
Qatil adı almış akulalar isə ölüm siyahısının lap aşağı mərtəbəsindədir. Onlar orta hesabla ilə cəmi 5 adamın dadına baxa bilirlər.
Alt paltarınnı yanmasından ölənlərdən, ya da nərdivandan düşüb canını tapşıranlardan yazmaq artıq maraqlı görünmür. Artıq ilə 35 min (bu günə orta hesabla 95 adam eləyir) adamın avtoqəzalarda ölməsi küçələrdəki tıxaclar azaltmır.
Hər gün 164 adam (ilə 60 min) ölümünü gözləməkdən bezib intihar edir. Öz özünün qatilinə çevrilir.
Gördüyünüz kimi bura nə siqaretdən, alkoqoldan, nə də artıq adiləşmiş infarktdan olan ölümləri salmadıq. Ölməyə hamının şansı var. Nə olsun ki, hər 6 saniyədən bir nikotin bir nəfəri öldürür. Viaqradan lazım olandan artıq istifadə edəndə də ölə bilərsən, xoruldamamaqçün burnuna qadın tamponları soxanda da. Ölüm minlərlə adamı aparanda adiləşir. Hamı qorxa-qorxa olsa da yaşamağındadı.
Deməli yer yer ölümdü, hər şey də qatil. Qatilini tıxacda gecikməyindən səbirsizlik eləyən Rafiq Tağının dəfni günü şəhərdə möhkəm tıxac idi. Tıxac hələ ki ölüm deyil, şəhər həyatının iflicidir. Həmin tıxacların birində terror aktı olsaydı yəqin ki, ölüm statitikasında rəqəmlər görünməz dərəcədə artardı. Ölüm həmişə iş başındadı…

 


Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?