Hər şey necə də gözəldi
Hələlik...

Düzün desəm pisdən yazmaq istəməzdim. İstinin bu cırhacırında mövzunu küçədə axtarası deyiləm ki. Odur ki, sağıma-soluma boylandım, xalqımın yaddaşında eşələndim, gündəmimizi gözlərim qarşısında daha real canlandırdım. Hadisələrin gələr-çıxarını tərəziyə qoyub ağır gələndən, yəni pis olanlardan yazmalı olacam. Düzdür, bizdə pis bir az artıq düşüb. İstiotu çox düşən yemək kimi onu da birtəhər ötürmək olar. Pisə pis-pis baxsan o həqiqətən çox pis görünə bilər. Gəlin bir az yumşaq baxaq, hadi, bir az da.... Alındımı? Sizi bilmirəm, məndə yaram saatlıq çalışmalardan sonra nəsə alınmağa başlayır.
Təbiətdə olduğu kimi cəmiyyətdə də kiçik bəla böyük dərdlə, böyük dərd fəlakətlə unudulur. Axır vaxtlar böyük dərdmiş kimi fahişələrdən çox yazır, çox göstərirlər. Kameranı lap iş başındacı gözünə dirəyib qoymurlar bir parça çörəyini qazana. Bax, kimə pislik eləyir, özündən başqa. Çox ehtiyatsız olar, siflisdən-zaddan tutar, sonra özü kimisini doğa bilməz. Qiçsə yoluxsa, lap yaxşı, tezliklə əl-ayağı küçələrdən yığışar. Bir də ki, Allahdan çox ixtiraçı olmaqmı olar. Qiçsi ortaya atıb ki, insanlar saf-çürük olsun. Bu bəladan salamat qalanlar gecə fantaziyalarında belə tənha olacaqlar.
Qiçsin özünə də ayrı cür baxmaq olar. Bu xəstəlik təbii yolla çox yayıla bilməyəcək. Xəstələnmiş amma hələ ölməmişləri mütləq xəstəxanalarda, xüsusilə qan köçürmə institutlarında işə götürmək lazımdı. Gəmiyyətin bu boyda etibarının qarşısında ordakı antisanitariyadan yararlanıb qan çatışmayanda arabir öz qanlarıynan kolbanın necə deyərlər başını düzəltsinlər. Onda hamı bir-biriylə qohum olar, lap qan qohumu...
Qiçsin fikrini çox çəkməyə dəyməz. Çünki o yemək ki, bizdə var, hamımızı qıracaq. Qiçs virusu oturub fikir çəkəcək ki, bir adam tapsaydım törəmələrimi ona ötürərdim. Bu bədən öləndən sonra neynərəm? Soya yağlarında yemək bişirməkdən hamı bacı-qardaş olacaq. Bilirsiz də, soya yağı tərkibinə görə qadın harmonlarına yaxındı deyən uzun müddət onu işlədən kişilər özünü öldürsə belə, ən mürdar fantaziyalarını işə salsa da kimisə nəinki sevməyə, heç zorlamağa da taqəti olmayacaq. Zorakılığın öhdəsindən belə gələrlər ha!
Matriarxatdan qiçsdən daha çox qorxursuz? O da çox çəkməz. Nitratlı yeməklərimiz bizdə can qoymayacaq. Bir azdan kəndlərdə adam qalmayacaq, hamı şəhərə axışacaq deyən torpaqda əkib-becərən tapılmayacaq. Hamı oxumuş, savadsız və alim olacaq. Yerdə qalan peşələr hamısı bu üç kateqoriyaya uyğun gələcək. Bizdə bəzən oxumuş sürücü, alim ofisiant, savadsız müəllim kimi uyğunsuzluqlar olur. Onlar da keçib gedəndi. Bir parça çörək uğrunda mübarizədə nəinki peşəni lap atanın adını da unudarsan. Yeməyə bir şey tapmayanda xaricdən nitratlı meyvə və tərəvəzləri gətizdirib yeyib qısa müddətə olsa da xoşbəxt olacağıq. Amma həşəratlara yazığım gəlir, onlar lap tez qırılacaq. Qurd salmayan unda, düyüdə necə yaşasınlar!
Əslinə qalanda nitratlar, hətta aclıq özü bir elə böyük problem deyil. Onun öhdəsindən ozon dəliyi gələcək. Arta-arta gəlib başımızın üstünü alacaq. Turizmin inkişafından sonra ölkəmizə axışan, dənizimizi, torpağımızı, çörəyimizi, guzaranımızı əlimizdən alanların hamısını elə çimərlikdəcə yandırıb yaxacaq. O vaxtlar hamı, kişili qadınlı başını örtməyə başladığından (cinsi məsələdə böyük fərq olmayacaq) ziyanlı şüalar bizə bir elə toxunmayacaq.
Ozon dəliyi də bizə kar eləməz. Evlərin yerini baha qiymətə villa və göydələnlər tikməkçün satdıqdan sonra torpaqda qazma komalara köçənlərə şualar neynəyə bilər. Bir də eşitmişəm ki, ozon dəliyini vətəndaş müharibəsindən çıxan tüstü-dumanla örtmək olar. Villalar, super evlərdə yaşayanlarla qazma daxmalara köçməyə məcbur olanlar arasında müharibədə sizcə viruslu, nitratlı, aclıqlı, sevincsiz və savadsız adamlara qalib gəlmək olar. Eybi yox, sağ qalanların da öhdəsindən ikinci ümumdünya daşqını gələr. Yaxşı olardı, sel gəlib müharibənin fəsadlarını yuyub aparaydı. Bu dəfə görəsən Nuhun gəmisinə kim düşəcək?