Mənə dəniz verin
Yaxud mənə mövzu verin, bu istidə yazmağa

Yazının girişinə başlayanda hava hələ ki, mülayimdi deyən uzun-uzadı giriş vermək olar. Amma bu cəhənnəmin qapısı qarşısında günahkarı bir az artıq çək-çevirə salmaq kimi bir şeydi. Onsuz da hamının yolu məlum. Yay və onun ipisti sürprizləri isə hələ irəlidədi.
Hər il bu vaxt nədənsə dünyanın axırı barədə fikirlər mənə hücum edir. Yəqin isti və qəyamət günü arasında nəsə bir assosiasiya duyuram. Tərs kimi qəzetlər də istidə yazmağa bir şey tapmayanda dünyanın sonu barədə informasiyaları verib hamını bir daha, bəlkə də sonuncu dəfə istirahətə çağırır. Necə deyərlər həyatın tamını çıxarmağa. Ona görə də istilərdə adamların bir qismi istirahət yerlərinə cumur, o biri qismi ibadətə. Hamı qiyamətin gəlməsini istəmir. Yəqin anormal istilər bir növ cəhənnəmin repitisiyasını xatırladır. Deyirlər, orda daha betər istilərdi.
O qədər də isti olmayan ölkələrin alimləri əlbəttə ki, dinc oturmur və qalaktikalarda axtarışlar aparırlar. Astronomlar bu gün üçün ən ekzotik bir planet aşkarlayıblar. O, bizdən 40 min işıq ili aralıdadı, yer kürəsindən 60 faiz iri və çəkidə 8 dəfə ağırdı. Bu planet sanki qurğuşundan tökülüb. (Mərc gələrəm ki, bu yerində hamıda cəhənnəmdə boğaza qurğuşun tökülmə cəzasını gözləri qarşısında canlandırdı). Bu planetin bir ili 18 saat sürür. Əlbəttə, bu planetdə həyat yalnız plazma formasında ola bilər. 2700 dərəcə istilik içində olan planetin gücü çatır ki, özünü oxu ətrafında saxlaya bilsin. Dözüm bax buna deyərlər. Cəhənnəm də yəqin belə olur.
Bizim planetsə dözümsüzdü. Oxu da laxlayır, az qalır yerindən çıxa. Çıxası olsa bütün maqnit sahələri başayaq çevriləcək. Bu dombalaqdan sonra sağ qalası olsaq turizm şirkətləri Antarktidada kabab çəkməyə dəvət edəcək. Planetimizin gah orasında, gah burasında azon dəliyi açılır və insanlarda gunahkarlıq kompleksi yaradır. İmpulsiv adamlar az qalırlar atmosferin dəliklərini yamamağa cumsunlar, amma lazımlı ölçüdə iynə tapa bilmirlər. Ona görə də il-ildən istidi.
Biri deyir anormal istilərdə rusların, amerikalıların əli var ki, iqlimi idarə etmək istəyindən təcrübələr qoyur və hər şeyin necə deyərlər zibilini çıxarırlar. Amma isti Amerikada da olur və fəsadlar törədir, Rusiyada da torflu torpaqları tüstülədir. Keçəl əlac bilsəydi yəqin ki, öz başına yaxardı. O boyda dövlətlərin simiclikdən bahalı texnologiyasını işə salmaq istəməməsi fikrinə inanmaq çətindi. Amma elə də deyirlər ki, ən varlı dövlətlər öz camaatına qıymır və bütün elmi nailiyyətləri seçilmişlər üçün sərf eləməyi daha düzgün sayır.
Etiraf etməliyət, nə fontanlarda çimib sərinlənən avropalılara, nə də eyvnında pürrəngi çay hortuldadıb tərləyən bizlərə yazığım gəlmir. Çünki bu yaxında Amerikanın aborigen xalqlarının mifologiyasını oxudum. Orda Günəşin və Ayın bir gündə qırılıb göydən düşməsi səhnəsinin çox ifadəli təsvirini gözlərim qarşısında elə canlandırdım ki, istidən tərləməyi Allahın bizə göndərdiyi lütfü sandım. Dünyanın sonu barədə mifologiya da deyəsən oralardan gəlir. Mayya tayfasının daş təqvimi bithabitdədi. (Onlar qızıl və gümüşdən tökülmüş iri məcmeyi boyda olan təqvim-disklərini sahilə çıxmış ağdərili avropallara hədiyyə edəndən sonra gəlmələr qanmazlıqdan metalı əridib lom şəklində Avropaya göndərmişdilər. Ona görə də indi daş təqvimin ümidinə qalıblar). Onlara inansaq il yarımdan da az müddətə 6 –cı günəşin zamanı başlayır. Beşinci günəşimiz hələ ki, göydən yerə gumbuldanmayıb zamanımız var.
Qiyamət günündən hamı qorxur. Kimisi cənnətə düşməyə layiq olmadığında əminlikdən, kimisi isə ağrı-acıya dözümsüzlüyündən. Müqəddəs kitabımız deyir ki, hamı cəhənnəmi görəcək. Hətta cənnətə yollananlar da burdan keçib odda yananları öz gözləriylə görəcək. Ona görə də axirət gününün repitisiyasında aktiv iştirak edək. Sona yaxın, mən əlbəttə ki, yazının sonunu nəzərdə tuturam, noutbukun altı kimi mən də istilənirəm. Onu da bilirəm ki, sərinləşdirici sonluq olmalıdı. Bilirsinizmi, o qədər istidi ki, kanalizasiyalı, çirkablı, bağırsaq qurdları və infeksilarla zıq vuran, sahilində şüşə qırığı və qarpız qabığından ayaqyalın gəzmək mümkün olmayan, suya düşmüş qarışqalar kimi əl-qol atan cammatın içində dənizdə çimmək yenə də od tutub yanan sahildə, beşinci mərtəbədə, öz istisindən qaynamağa az qalmış kompüterində yazı yazmaqdan yaxşıdı. (Tamlıq üçün yazının başlığını bir daha oxumalı).