Qulun
azadlıq arzularından
Qul olduğunu anlamırsansa, sən xoşbəxt qullardansan
Bir vaxt Lermontov
həyatını tam kökündən dəyişib Qafqaza ölümünü qarşılamağa gedəndə «Əlvida,
Rusiya, qullar və ağalar ölkəsi» deyib çıxıb getdi. Məncə Məmmədəmin
Rəsulzadə də Rusiyanın qulu olmağı arzulayan, «ruslar gəlməsə biz duruş
gətirə bilmərik» deyib ölkəni onlara bağışlayan həmvətənlərinin çağırışlarını
eşidəndən sonra mühacirətə gedəndə də həmən hissləri keçirirdi. Bəlkə
də inana bilmirdi ki, öz dövlətini təzəcə qurmuş ölkənin vətəndaşları
kiməsə qul olmağa razılaşar. Təkcə bu qətiyyətsizliyimizə görə biz nə
qədər qurban verməli olduq.
Quldarlıq zamanı hər şey çox ədalətli idi. Fəhlələr və qulluqçular qul
adlandırılırdı. Onlar bilirdi ki, heç bir hüquqları yoxdu, alına və
satıla bilərlər. Lazım gəlsə kiminsə arzusuna görə meydanda döyüşüb
ölə bilərlər, ya da ki, yeri gəlsə kimisə əyləndirib meymunluq eləməyə
borcludurlar. Bundan incimək də olardı, rahat problemsiz yaşamaq da.
Onsuz da bəşəriyyətin ən iri, möhtəşəm mədəni abidələrini, dünyanın
möcüzələri sayılacaq tikintiləri qullar tikib. Quldarlar belə şeylərə
əlini batırmaz. Qul olmayanı belə möhtəşəm ideya ətrafında birləşdirmək
daha çətin olardı. Amma kim deyər ki, Misir piramidalarında qaya parçalarını
daşıyan qul azadlıq barədə düşünmürdü. Bir vaxt öz istədiyini yemək,
öz zəhməti ilə qazanaraq öz evində oturub öz həyatını yaşamaq, istədiyi
yerə getməyi arzulamayıb. İmkan olsaydı həmən o qullardan birində soruşardım
ki, ən çox nəyi istəyər? Məncə o, bazarda özünə bab ağanı seçib pulla
almağı arzulayar. Bu qulun arzularının zirvəsidir, onunla rəftar edildiyi
kimi o, da davransın və bir neçə dəqiqəlik ağa ola bilsin. Qul bundan
uzağı görə bilməz. Ona görə də qul olmaq istəməyən hər kəs eyni cəhdlə
ağa olmaqdan qaçmalıdı. Ağalar da hadisələrin quludur. Hər hansı ağadan
soruşsan deyər ki, canlı məxluqun, xüsusilə də insan şəxsiyyətinin qiyməti
var, bəlkə də böyükdür deyər.
Bəşəriyyət insanın bir-birinə qul olmamasını həmişə arzulayıb və demək
olar ki, buna nail də olub. Qul psixologiyasını özündən qovmağın reseptini
peşəcə həkim olan Çexov belə yazırdı: «Qul olmağı özündən damcı-damcı
çıxarmaq lazımdı». Bu reseptlə azad olmaq olar, amma özündən çıxıracağın
damcıların nə qədər ağrılı olduğunu bilərək bu prosesin fəsadlarını
heç kim görməsə daha yaxşıdı. Xəlil Rza isə azadlığı damcı-damcı, qram-qram
istəmədi, «zəncirləri gərək qıram» dedi. Kim deyər ki, gündəlik yem
dalıyca qaçmalar qul olmaq deyil. Bəyəm taleyinin ağasısanmı? Hər gün
ayaqlarının işə sürüyüb bir parça çörəyi zorla qazanan özünə «Azadam!»
deyə bilər?
İdeyanın qulu olmaq deyilənə görə şərəflidir. Başqasına qul olmaq da
sözünün ağası olmaqdan daha rahatdı. İdeyanın quları varsa, deməli ağası
da var. Qul bazarında hər təzə adama sevinərlər və sidq ürəklə qarşılarlar.
Klassik qul bədənini, intellektini taslim edər, modern qullar isə ruhunu.
Biz çox vaxt hadisələrin qulu oluruq. Əgər insan gündəlik həyatının
dəhşətlərini anlaya bilsəydi, yaşadığı yox, vurnuxduğu həyatının cılız
maraqları, mənasız məqsədləri içində fırlanarkən itirdiklərinin miqyasını
dərk etsəydi bilərdi ki, insan həyatında bircə normaq məqsəd ola bilər.
Ümumi axardan qopub, qanunlardan xilas olub AZAD OLMAQ! Ölümə məhkum
insan üçün həyatının son dəqiqələrində onunçün ən ciddi nə ola bilər?
Təkcə azadlıq qazanmaq, yalnız xilas olmaq. Bundan başqa heç nə ciddi
görünməz. Ölümdən qabaqkı yemək dadlı ola bilməz. Ölümqabağı günahların
tövbəsi də həmişəki kimi şirin gəlməz. Axı bilirsən ki, bu sondur. Ona
görə də hələ ölümə çatmamışdan çox-çox əvvəl insan azadlığa can atır.
Bəzən şüursuz şəkildə azadlığa tərəf dartınır. Çünki bu onun özündən
güclüdür. Amma bu dartınmanın özü insanın hər addımında məqsədindən
uzaqlaşdırır. Şüurlu insan tez-gec anlayır ki, azadlıq özü illyuziyadır
və sonunda bu illyuziyanın özünü də qurban verməyə razılaşır. O, könüllü
şəkildə Allahına qul olmağa, taleyinə baş əyib özünü təslim etməkdən
qorxmur. Nəyisə itirməkdən, eləcə də tək qalmaqdan, varidatını verməkdən,
heç kim olmaqdan... Çünki bilir ki, onun heç nəyi yoxdu. Nəticədə isə
o, hər şeyi əldə eləmiş olur.