Haqsızlıq mövzusunda karaoke yazı

Bilmirəm qismətdəndi, yoxsa nədən vəzifələrdən yazası oldum. Vəzifə və vəzifədəkilər haqqında prinsipial olaraq yazmamağa güzgü qarşısında təntənəli surətdə and içdiyim dəqiqələrin xatirinə bu mövzuya yeni, başqa bucaqdan baxacam. Baxmayaraq ki, son günlər vəzifəlilər və onların öz vəzifəsini pis yerinə yetirdiyinə görə mən cavabdehlik daşımalı olub qanun qarşısında tetatet dayanmışam. Yəqin ki, hər şey xeyirliyə doğrudur, ya da bu yazı yazılmalıdı, vəssalam.
Bu günlərdə «Si» radiosunun aprarıcısı Anna Romanovanın «Dünyanın ən qəribə vəzifələri» adlanan «Qaynar onluq»unu oxudum. «Travel + Leisure» portalının əməkdaşları dünyanın ən qəribə vəzifələrinin siyahısı hazırlayıblar. Bu siyahıda nə qədər qəribə olsa da 10-cu yeri yaponlar almışdı. Onlar türist səfiri vəzifəsinin kəşf eləyiblər. Bu səfirlər öz ölkələrini təbliğat eləyərək daha artıq turist cəlb eləməklə dünyaya tanıtmaqla məşğuldur. 9-cu yerdə dayanan vəzifə Venesiyadadır. Burda mənəviyyat polisi fəaliyyyt göstərir. Onlar özündən çıxmış, daha doğrusu həddini aşmış turistlərə yenidən abırlı görkəm verməklə məşğul olur. Parisdə isə kanalizasiya sistemi üzrə gid vəzifəsi də var. Onun vəzifəsi barədə təhqiramiz düşüncələrə dalmayaq. Bəlkə onların qonaqlara göstərəsi nəsə maraqlı sürprizi var? Kaliforniya ştatında Santa-Barbara şəhərinin «Biltmore Four Seasons» mehmanxanasında şahin quşunun əhlləşdirən vəzifəsi var. O, məğrur quşun iştirakıyla şou təşkil edərək qonaqları əyləndirir. Siyahıda 6-cı yerdə Kaliforniyanın Karlsbad şəhərinin «LEGOLAND» kompaniyasında leqo oyuncağının professional yığıcısı vəzifəsi durur. Məşhur konstruktorun detallarındə bəzən artıq böyümüş sayılan insanlar maraqlı fiqurlar, böyük landşaflar, kiçik şəhərlər də salırlar. (Lap bizim göydələnlər kimi). Xelsinkidə isə maşınına karaoke (Karaoke oxuyan insan mahnını müşaiyətini eşidir, sözlərini isə ekranda gəzən titrdən oxuyur. Ulduz olmaq, müğənnilik eləmək xəstəliyindən insanı qurtara bilən gözəl əyləncədir) quraşdırmış taksilər gəzir. Sürexin aeroportunda əsil ovçular işləyir. Onlar sahibindən qaçmış heyvan və quşları tutub sahibinə qaytarmaqla savab (eləcə də pul) qazanırlar. Siyahıda üçüncü pillədə yer almış vəzifə belə adlanır «Təhlükəsizlik texnikası üzrə kakos mühəndisi». Bu vəzifədə qərarlaşmış adam mehmanxananın həyətində gəzib gözdə-qulaqda olmalıdır ki, kakosun meyvələri insanların başına düşüb onları narahat eləməsin. Memfisdə (ABŞ) «Peabody» mehmanxanasında qazları təlim edənə mütəxəssis var. O, təlim elədiyi quşların otel üzrə təntənəli keçid mərasimini təhkil eləməlidi. Mərasim mehmanxananın damından başlayıb fontanın yanında tamamlanır. Sonuncu, yəni birinci yerdə də maraqlı vəzifə dayanır. Hindistanda Racastan şəhərinin «Amanbagh» mehmanxanasında meymunçu vəzifəsi var. Onların vəzifəsi yemək yeyən turistlərin zəhləsini tökən, yeməyi əlindən alıb qaçan adamabənzərlərin qovlanmasından, hürküdülməsindən ibarətdir.
Fikir verdiz də, bizim adımız yenə də siyahıda yoxuydu. Amma məncə bu siyahıda vətənimizin adının olmaması yenə də haqsızlıq və özümüzü dünyaya tanıda bilməmək kimi milli istedadımızdan qaynaqlanır. Şəxsən mən paqonlu «mənəviyyat polisi»nin bulvarda bir-birinə sığınan cavanları haqq yoluna qoyma mərasimini dəfələrlə görmüşəm. Düzdü, tətbiq olunan cərimə sisteminin hüdudlarıni dəqiqləşdirmək mümkün olmur. Xətai metrosunda bir neçə qatarı buraxıb minməyən, skamyada oturub civildəşən cavanlara 1 manat cərimə istəyirlər. Dövlət səviyyəsində tədbirlər zamanı küçə yürüşlərinə məcburi tökülmüş insan seli məncə xarici qazları təlim sisteminə dayaqlanır. Kim hardan keçsin, harda dayansın, harda 90 dərəcə dönsün. Deyim ki, bizim təlimçilərin üsulları köhnəlib. Çünki Müslim Maqomayevi basdırma mərasimində yaman səliqəsizlik idi. O ki qaldı kanalizasiya sisteminə, parislilər lap ağ eləyiblər. Gedib bir Azərbaycanın kəndlərini, rayonlarını gəzib öyrənsinlər də! Bəziləri ayaqyolunu ikimərtəbəli evin düz bir kilomerliyində tikir ki, sonra qonaqlarını təmiz havada ekoloji təmiz materialdan, yəni taxtadan tikdiyi və döşəkağıyla qapadığı ayaqyolunu onlara göstərməkçün səyahətə çıxsın. Küləkli günlərdə ayaqyolunun «qapı»sı bəzən yerində dayanmır deyən çox maraqlı səhnələr görmək olar. Gör heç belə gidləri siyahıya salırlar? Çörəyi əldən almağı Hindistan meymunları məncə bizim ölkədə təcrübədən keçiblər. Hətta turistlərin başına düşən kakoslar isə bizim göydələnlərdən aşağı tökülən kərpiclərin təcrüdəsinə göz dikib. Taksidə oxunan karaoki isə hər gün televizor qarşısında uzunsov predmeti mikrafon əvəzinə ağzına dayayab ulduzluq xülyasında batmış minlərlə azərbaycanlının səyi qarşısında çox sönük görünür. Noolsun, atalar demiş «Heç it dəftərində də adımız çəkilmir». Dünyaya öyrədəsi o qədər vəzifələr var ki, sadəcə köşənin sərhədləri yazmağa imkan vermir…