Bumeranq


Eşşəyə gücü çatmayan adam palana döyər
Xalq məsəli


Bu ilin 25 noyabr tarixində Nazirlər Kabineti müəllimlərin dərs yükü normalarını müəyyənləşdirən qərar qəbul edib. Müəllimlər bu qərar barədə 1 aya yaxın pıçhapıç eləsələr də (nədənsə hamı ümid edirdi ki, bu qərar qəbul edilməyəcək, bəlkə əvvəl müzakirəyə çıxarılacaq, ya da Nazirlər Kabineti belə insafsızlığa imza atmaqdan imtina edəcək) indi müəllimlərin qorxuları reallaşıb. İlin sonunda müəllimlərə hazırlanmış «hədiyyə»lər paylanmağa başlayıb. Qərara görə müəllim 2 stavka, yəni həftəyə 24 saatdan artıq dərs yükü götürə bilməz. Dərs ilinin ortasında indi məktəblər bir növ dərziliklə məşğuldu. Yəni dərs yükü artıq olan müəllimlərin artıq saatlarını kəsib götürürlər.
Axı kimdir bu müəllim? Azərbaycan Respublikasının Təhsil Portalında oxuyuruq: «Müəllim bu gün də, gələcəkdə də ən hörmətli insan kimi qəbul edilməlidir və müəllimlik peşəsi ən yüksək qiymətə layiq olan peşədir». Əgər müəllim bu qədər qiymətli insandırsa niyə bu «humanist» qərar bir az əvvəl, yəni oktyabrın 5-də qeyd olunan müəllimlər gününə ithaf edilmədi? Bütün müəllimlərin qərarı oxuyandan sonra sevincdən gözləri yaşarar və öz qiymətlərini dəqiq bilərdilər.
Azərbaycanda hamı bilir ki, vətəndaşın 8 saatlıq iş gününə ixtiyarı çatır. Maaşları bir şey olmasa da dövlət işçiləri həftəyə 5 günlük olarsa 40 saat, 6 günlük olarsa 48 saat işləyə bilər. Özəl şirkətlərin özəl də qaydaları var, bunu dövlət qərarları tənzimləmir. Soruşula bilər ki, bəs niyə müllimin dərs demək hüqüqü məhdudlaşdırılır? Müəllimin həftəyə 24 saat dərs yükü varsa günə 6 saat dərs desə (müəllimin saatı 45 dəqiqədir) cəmi dörd gününü sərf eləmiş olur. Əgər dərsləri rahat qrafiklə qurulsa müəllim 6 saatını dalbadal deyib günün ikinci yarısını azad olur. Həftənin 4 günü yarım gün işləmək yetkin insanın imkanının çox az hissəsidir. Əlbəttə, müllimlik asan deyil və onun yarımgünlük işinin sərfiyatı fəhlənin axşamacan boşaltdığı bir kamaz kubikə sərf etdiyi enerjiyə bərabər olur. Ən yüksək müəllimlik kateqoriyasıyla götürsək həftəyə 24 saat işləyən müəllim ayda 200 manat qazana bilər. Ondan artıq qazanmağa artıq dövlət ona icazə vermir. Bundan sonra müəllimlərin bir qismi əlini göyə, o biri qismi isə əlini şagirdlərinə tərəf açıb mərhəmət diləməli olacaq.
Yəqin millətin başbilənləri düşünür ki, müəllimin vaxtından səmərəli istifadə etməyi öyrənmək zamanıdı. Yəni ki, günün boş qalan vaxtı gün-gündən artan dükanlarda, kafelərdə süpürcəçi kimi işə düzəlib ehtiyacını bu yolla ödəməlidir. Ya da ki, indiyədək bacarmırsa qaz vurub qazan doldurmağı öyrənməlidir. Bəli, müəllimlər indi ciddi seçim qarşısındadı. Bu, bir növ Mefistofelə gənclik əvəzinə ruhunu satmış Faustun iztirabları kimidir. Onlardan kimsə rüşvətxorluğu, ləyaqətsizliyi, sümsüklüyü öyrənəcək, bilənlər bir az da cilalayıb kamillik səviyyəsinə çatdıracaq, öyrənə bilməyənlər cəmiyyətdə tutduqları alçaq yerlə barışıb dinozavrlar, mamontlar kimi yavaş-yavaş sıradan çıxacaqlar. Özü əzilmiş müəllim heç vaxt qürurlu şagird yetişdirə bilməz!
Etiraf etmliyəm, mənim müəllimlərə bir qırıq da yazığım gəlmir. Büna əsas səbəb internetdə müəllim sözünə axtarış verəndə Quran arasında rüşvət alan «Həci müəllim» kimiləri barədə yazıların ortaya çıxması deyil. Belələri həmişə olub, artıb törəməkdə qabliyyətli olan həşəratlar kimi onların təbii qənimi olmasa sürətlə artıb ətrafındakları da tezliklə abırsızlığa yoluxdururlar. Özüm də müəlliməm, amma müəllimlərin bu günündə içimdə etiraz əvəzinə qisasdan ləzzət alma hissləri baş qaldırır. Əcəb olur müəllimlərin hamısına! Seçkilər zamanı «karuseldə yellənəndə» onlar elə bilirdi ki, kreslolar dolan kimi onları yuxarı başda otuzduracaqlar? Yoxsa ki, min əzabla saxtalaşdırma prosesinə bulaşanda «malades» eşidəcəklər? Bəs bütün zamanların və dövrlərin mayakı barədə şeirlər, mahnlar öyrədəndə, tarixi saxtalaşdırmaqda bilavasitə iştirak edəndə, körpələrin saf beyninə murdar fikirlər yeridəndə buna görə nə vaxtsa cavab verəcəkləri barədə düşünməyiblər? Bu gün haqq-ədalət öz yerini tapır. Nə olubmuş, ağa itaətkar olan quluna bir şapalaq ilişdirib onu nahardan məhrum edib? Təbiətdə buna bumeranq prinsipi deyilir. Yəni ki, etdiyin bütün əməllər bu işə sərf etdiyin enerjinin 7 misli şəklində özünə qayıdır. Yaxşı ki, adamın özünə qayıdır, belə olmasa 7 nəsil nəvə-nəticələri cavab verməli olacaq.
Millətin bu gündə olmasında günah bilavasitə müəllimlərin çiynindədi! Hansı predmeti tədris etməsindən, nə dərəcədə savadlı olmasından asılı olmayaraq müəllim çoxmilyonlu qoyunlar ordusunun yetişdirilməsində bir alətdir. Bu alət fəal da ola bilər, əzvay, işini bilməyən də. Bu alət şüurlu olmursa, millətin gələcəyini bir parça çörəyə, güzərana qurban verirsə ona bu da azdı…



 




 

Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?