Eşq olsun arsızlığa!
Yaşamağın yolları, yaxud bəzi sınanmış tezislər...

Bir ili də belə yola verdik. Cibimizin dibində ilişib qalan xırda pulunacan xərclədik. Var-yoxumuzu süfrəyə düzüb bir qədər həzz alandan sonra hamısını yedik, içdik, üstəlik padşah piyada gedən yerə normadan artıq da yolumuz düşdü. Hə, bir az da köhnə ili birtəhər yola verdiyimizi zənn edib oxuyub oynayanımız da oldu, fəlsəfi düşüncələrə dalanımız, hələ bir divanda mürgləyənimiz də.
Elə bil ki, evdə qalan qotur qızı birtəhər birisinə ərə verib başından eləyən valideynlər kimi dərindən nəfəs aldıq ki, bu il də belə getdi! İrəlidə gələn il əjdaha kimi ağzını açıb durub. Başından cəmi bir həftə xərcləmişik. İndi irəlidə gələn bir il ağıllı olmalıyıq, üstəlik ağıllı olduğumuzu başqalarına da sübut eləməliyik. İlaxırı özümüzə icazə verdiyimiz azadlıqları (mən Azadlıq meydanında xalqın səhərəcən kef çəkib pullarımızı göyə sovurmasını xatırlatmıram, əsla!) yığışdırıb qıfıllı sandığa qoyub ağzını ən azı gələn yeni il bayramına qədər gizlətməliyik. Bu qədər yeməkmi olar, gülməkmi olar, gəzməkmi olar?! Bəs başıbəlalı xalqın obrazı necə olsun?!
Başına döndüyüm qar hamısını nə təhər burnumuzdan gətirdisə «malades» deməkdən başqa bir istəyim qallmadı. Çörəyi gündəlik çıxanlar gedib birtəhər başına əlac qılsın, neynəyək? Qaragünlüyünü qabağına alıb «ay Allah, bu gün uşaqlara yeməyə nə verəcəm?» deyib timsahın göz yaşlarını axıdan aeroport satıcıları, meyvə satanlar və xalqın necə deyərlər siması sayılan bu sayaq zümrəsi bilmirəm niyə jurnalist tayfasından ibrət götürmür? «Qəzet çıxmasa, qonorar olmayacaq!» deyib şivən qoparmırıq ki? Köhnə ili necə yola verdiz, həmən səbrlə qarın bir-iki günlük dəcəlliyinə də birtəhər dözün. Gənub günəşi bu «padşahı» da tezliklə taxtan salacaq. Bir az dözün, amma barmağınızı də tərpətməyin ha...
Bax, qar ki, əridi (əriməyib nə qayıracaq ki?) bütün kanalizasiya sistemi daşacaq. Küçələr lehmə, palçıq içində üzəcək, ayaqqabılarımıza yapışıb evlərimizi bərbad günə qoyacaq, istəsəz lap yeməklə birgə qarnımıza da düşəcək. Maşını olan vətəndaşlar piyadaların üstünə kirli su sıçradıb xeyli kef eləyəcək. Təbiətcə pinti olanlar «məndən nəylə fərqlənirsən?» deyib səliqəliləri o qədər lağa qoyub güləcək ki, lap qarnı cırılacaq. Uşaqlarımız və xüsusilə də sevən gənclərimiz qrammatikanı qəzetlərdən yox, maşın şüşələrindəki yazılardan öyrənəcək. Belə sevgi mesajına hes kontur da lazım deyil. Sevdiyin qızın qonşusunun maşınına nəsə yazırsan, o da bu yazıyla düz bir il qızın gözünü mazol eləyir. Amma nəbadə həyatınızda nəyisə dəyişəsiniz! Küçələri süpürüb, zibilləri yığasınız. Çünki insanın çölü içiylə harmoniyada olmalıdı, eləmi?
Hamı bilir ki, arsızların günü fikirçil adamlardan yaxşı keçir. Bu aksiomadır, sübuta ehtiyacı yoxdur. Odur ki, mənə ayrılmış bu kalonkada xalqı depressiyadan çıxarmağın yollarını diqtə eləyən bəzi tezisləri işıqlandırmaq istərdim. Bəyənməsəz də çox qınamayın. Axı xalqım o qədər axmaq nitqləri yola verib ki:
Əhlikef olmaq və sabahı düşünmədən rahat yaşamaq lazımdı.
«Hər şeyə və hamıya tüpürüm» şüarını ən azı çarpayının başından asmaq lazımdı.
İstədiyini eləmək ləzzətini heç nəyə qurban vermək olmaz! İstəmədiyin sənin arzun deyil axı...
İmkan düşən kimi rahat işini işsizliyə, avaraçılığa dəyişməlisən.
«Nə qədər pis olsan sənə o qədər yaxşı olacaq» prinsipini əlində bayraq kimi yellədib hər qarşına çıxanın gözünə soxursan.
Hes kimi sevmirsən, abırsızcasına yalan danışırsan, heç nəyi ürəyinə yaxın buraxmırsan.
Heç vaxt da heç yerə tələsmirsən, hər şey özü yoluna düşəcək...
Bax, bu qar əriyib yox olacaq. Lap özünü öldürsə uzağı martacan dayana bilər, artıq yox. Palçıq da toza çevrilib küləklə sovrulacaq. Çox zarısan başqa millətlər çörək də tapıb ağzına dürtəcək ki, səsini eşitməsin. İstəsən, lap gəlib buralarda da yaşaya bilərlər. Bilirəm, buna da öyrəncəlisən. Bir dənə artıb-törəmək adətindən əl çəkmirsən də...