Ləpədöyəndə xərcəng də balıqdı
«Çesnoye slovo, ya yeşo malçik»

«Bizə elə gəlir ki, yaxşı olduğumuza
görə bizi sevirlər.
Ağlımıza gətirmirik ki, bizi sevənlər
yaxşı olduğuna görə sevilirik»
L. Tolstoy


Yarımbaşlığa çıxardığım bu cümlə «Bir cənub şəhərində» filmində səslənən kimi camaatın ağzına necə düşübsə indiyədək dillərdə əzbərdi. Hələ sevmədiyini, azad və subay olduğunu demək istəyən qəhrəman bakirəlik anlayışına fərqli münasibəti olan rus qızına başa salmağa çalışırdı ki, onunla nə istəsə edə bilər (yəqin anlayırsız ki, nə mənada). Bizdə adətən qız və qadın anlayışları çox fərqli məna verir. Qızdısa mütləq bakirə olmalıdı, qadınsa sevişməyin nə olduğunu artıq bilməlidi. Nədənsə oğlan və kişi anlayışlarına həmən rakursdan baxmaq qəbul olunmayıb. Toydan əvvəl heç kim adaxlısından «Oğlansan, yoxsa kişi» deyib soruşmaz. Evlənirsə deməli özündə əmindir. Eləcə də heç kim abırlı qızdan toydan qabaq «Qızsan, yoxsa qadın» sualını ağlına da gətirmir. Ərə getməyə ürəklənibsə, deməli qızdır. Bəs yazıq qızlarımız hardan bilsin ki, seçdiyi oğlan ailə saxlayacaq dərəcədə kişidir, ya yox? Ona görə də görək təcrübəli qadınlar oğlanları kişidən necə ayırırlar. Necə deyərlər bu məsələyə qadın gözüylə baxaq:
Oğlan bilir ki, ağlı var. Kişilərsə bu ağılnan nə edəcəyini bilir.
Oğlanlar hələ ki, (əksər hallarda) əzələlərini kifayət qədər bərkitməyiblər. Kişilərsə (adətən) artıq qarın bağlayıblar.
Oğlanları cırnatmaq maraqlı olur. Baxarıq, görərik, bəlkə oldu, bəlkə yox?.. Kişilərlə belə rəftar etsən atıb gedər. Hamı bilir ki, hətta doğulanda da qız uşaqları oğlanlardan daha çox olur. O qədər tənha qadın var ki…
Kişiyə görə hətta əzab çəkmək də xoş olur: zəng edərmi, ya etməz? Xatırlayırmı görəsən, yoxsa unudub? Oğlan ağıllıdırsa, qadını belə zülmlərə tez sala bilir. Kişi axmaqdırsa özü əziyyət çəkir.
Oğlanlarla məhəbbət oyunu oynamaq asandır. Kişilər hissləriylə oynamağa imkan vermirlər. Əslində kişilərlə də oynamaq olar, əgər onun qaydalarını qəbul etsən.
Dəyərli kişilər çoxdan «zanit»di. «Qonşu bağın meyvəsi şirin olar» deyiblər. Yaxşı oğlanlar isə həmişə azaddır. Əgər azad deyilsə, lazım olsa sənin üçün bir neçə saatlıq «azad» ola bilərlər.
Oğlanlar səni müəllim və yolgöstərən kimi qəbul edirlər. Həyatda da, sevgidə də, seksdə də. Bəzər saçı-başı ağarmış kişilər də bu «uşaqlıq»larından uzun illər qurtula bilmir. Kişilərsə sənə şagird kimi baxır. Lap pis halda birgünlük rəfiqə kimi, amma müəllim kimi yox.
Oğlan səndən nə istədiyini dəqiq bilir. Taktı çatıb bunu dilinə gətirməsə belə. Kişilərsə bunu necə əldə etməyin yollarını tanıyır. Onlar da bunu dillərinə gətirməyi sevməz.
Oğlanlarla yataqda bütün «Kamasutra»nı başdan-başa səhifə-səhifə oxumaq olar. Kişilərsə bu kitabın qızıl səhifələrindən bir neçə vərəq seçəcək. Ola bilər cəmi 3-4 səhifəsini…
Oğlanla harda, ürəyin necə istəyir və nə istəyir, nə qədər istəyir – eləcə ola bilərsən. Kişi ilə onun ürəyi nə, nə qədər və necə istəyir – elə olacaqsan.
Oğlan ümid edir və düşünür. Kişi isə inanır və bilir. Bunu o, bir eşelon qadınlarla ünsiyyətindən öyrənib.
Oğlan sənə bağlanır. Kişi isə səni özünə bağlayır. Onlardan hər ikisi bağlanarsa buna məhəbbət deyərlər. Bu isə bizim mövzumuzdan çox uzaqdı, mən ondan danışmırdım.
Sən oğlanların oxuduğu kitabları artıq unutmusan. Bu mövzuda danışanda həmin duyğuları xatırlayıb hərdən gülümsəyirsən. Kişilərin oxuduqlarını isə hələ oxumamısan. Bura sirli meşə qədər cəzbedici görünür.
Oğlanla həftədə ən azı 2 dəfə görüşməlisən, yoxsa özünə başqa rəfiqə tapar. Kişi ilə həftədə bir dəfədən tez görüşə bilməyəcəksən. Qalan vaxtını o, arvadının yanında keçirir.
Oğlanı klub, ya da diskotekadan çıxarmaq olmur. Kişini isə ev başmaqlarından.
Oğlan istəyir, kişi bacarır. Dərd ondadır ki, onlardın heç biri qadına lazım olanı verməkçün barmağını tərpətmək belə istəmir. Bu da təbbidir, axı oğlanlar böyüyüb kişi olacaq (!?).
Kimsə deyə bilər ki, qadın və kişi arasında bu boyda fərqin özü haqsızlıqdı. Təbiətin qanununa görə qız bir günün içində qadına çevrilir. Oğlanın isə kişiyə çevrilməsinə bəzən bir ömür yandırmaq lazım gəlir…




 

Seçilmiş
Bir etüd və üç nöqtə…
Özümə məktub
On beşinci daş
Röya
Məyusluq bayramı
Böyük səhər sindromu
Çay buxarı ilə meditasiya
Çəhrayı duman
Bir çimdik qırmızı
Qəribə adamlar
Vətənə daş, yoxsa başına daş
Ermənilərə minnətdarlıq
Fakir, foxsa fağır?
İlmələr və qarmaqlar
«Cherchez la femme»
Sevgi naminə
Azadlıq simfoniyası
Palçığa bulaşmış libido
Tənha doğulmuşlar
Utanıram
Susuz balıq
Yaxşı qızlar cənnətə düşür?
Həmişə yubanan sonra
«Keep smiling»
Döyə-döyə
Qurama dünya
«Das Ist Fantastisch!!!»
Milli striptiz
Tutti
Sevgi adlı boyat nağıl
Cəmi bir kadr…
Çağdaş folklor necə yaranır
Zümzümə
Ağ kağız, yoxsa bahalı kətan?
Qum saatı
Kişi üslubunda köşə
İntəhasız meymunlar teoremi
Özüm...
Yuxu dəyərində kopyalar
Ad günü
Güllü günlər
Arvadbazlardan kömək
Şantrapa
Küçələrə su səpmişəm
Darıxmağın min bir rəngi
Danışmaq, yoxsa çərənləmək?!
Qranj
Çeynənmiş ikebana
Bütün yaxşılıqlara ölüm!
Sadizm
Rəqs dərsi
Qəlbi şikəstlərə sədəqə vermirlər
İmpression baxış
Nü...
Etiraf
Peyzaja sıçrayış
Siz deyən olsaydı…
Zorlanmış şəhər
Çılpaq qadın silahdan da güclüdü
Kərtənkələlər
Mənim «mən»im
Nənələr və nəvələr
Qaçan qurbağaların nağılı
Günəşi öldürənlər
Qadın qəddarlığı
Boz şəhərin boz adamları
Səninçün
Şükranlıq
Qanla yuyulan günahlar
İrəli, meymuna doğru!
Qurama üslubunda məntiqsiz köşə
Ağ və Qara
Açar dəliyindən görünənlər
Xoşbaxlığ…, xoşbaxlığ .., yenə də xoşbaxlığ…
Plaqiat, oğurluq, yoxsa abırsızlıq?