Bitki, heyvan və insan.. Yoxsa əksinə?
Allah insanlar arasında 
          seleksiya məqsədilə içkini haram bilmiş
          
 
           Bütün dinlər insana sadə həyat həqiqətlərini aşılamağa çalışır: 
          özünü məhv eləmə, içmə, acgöz olma, zinakarlıq eləmə, başqasının malına 
          göy dikmə, oğurlama, öldürmə və s. Yəhudilər və xristianlar sadə əmrləri 
          10 punkta yerləşdirə bilib. Müsəlmanların işi bir az çətindi. Adam olmaqçün 
          Quranın bütün məsləhətlərinə riayət etmək lazımdı. Sadələşdirmək olsaydı 
          mahiyyət etibarilə Quran da həmin sadə əmrləri insana çatdırır. Kimə 
          çatır, kimə yox bu artıq subyektiv yanaşmadı.
          İçib tində yatan, ətrafındakı 5 metrlik diametrin havasını dəhşətli 
          dərəcədə korlayan sərxoş içməmişdən nə əvvəl, xüsusilə də sonra göydən 
          gələn əmrləri heç fikirlərinə yaxın da buraxmır. Əyyaşlıq, sərxoşluq 
          və s. insana yaraşmaz əməllər gördükdə adamın bu fərdlərə yazığı gəlir 
          və düşünürsən ki, Allahın bir heyvanı da özünü bu günə salmazdı, necə 
          ki, bu bədbəxt salıb. Tüpürcəyini ağzında saxlaya bilməyən sərxoşun 
          dediklərinə qulaq asmalı olanda Darvin nəzəriyyəsinin bir daha süqutunu 
          görürük. Bu insan heyvandan bir addım da irəli getməyib. O, sivilizasiyanın 
          ağırlığını çiyinlərində necə daşısın axı? Amma sonra bəşəriyyət tarixinə 
          və eləcə də BBS, «Discovery» kanallarının yayımladığı təbiət verilişlərinə 
          baxıb bizim heyvanlara nə qədər yaxın olduğumuzu anlayırsan.
           İnsanlardan fərqli davranış. 
          
 
           Oranqutan meymununun dişisi gələcək əriylə süfrə arxasında 
          tanış olur. Dişi erkəyin qarşısındakı yeməyi oğurlayıb bir addım kənardan 
          onun reaksiyasına baxır. Bu o deməkdir ki, erkək oranqutanın cütləşmək 
          şansı var. Alimlər deyir ki, insanlardan sonra oranqutanlar ən əliaçıq 
          məxluqlardır. Sumatra və Borney oranqutanlarınnı əməllərini izləmiş 
          alim Van Noordviyk deyir ki, onlar daima bir-birinə yemək verir və əvəzində 
          heç nə istəmirlər. Nə seks, nə tüklərin arasındakı bitlərin təmizlənməsini, 
          nə də sürüdə dəstək tələb edirlər. İnsanlardan fərqli davranış. Bəzi 
          insan fərdləri var ki, bir qab xörək verdiyi adamdan az qala bütün ömrünü 
          tələb edir. Müşahidələr təsdiqləyir ki, yemək zamanı meymunlarda birinci 
          addmı dişi atır. O, süfrədən oğurluq edəndən sonra qaçıb yeməyi gizlində 
          yemir. Ona daha artığı lazımdı. O, erkəyin keyfiyyətini yoxlayır. Əgər 
          erkək meymun çığıpıb yeməyini geri tələb eləsə dişi oğurladığını götürüb 
          qaçır. Erkək sakitcə dursa dişi ona yaxan gəlir. Demək bu cütlük yaxın 
          zamanlarda həm də seksual patrnyor olacaq. Bu sadə testlə dişi erkəyin 
          keyfiyyətini sınaqdan keçirir.
          Meymunlarda feminizm və gender bərabərliyi adlı problem yoxdur
          Bu əhvalat insan növünün erkəyini süfrə arxasında, yəni restoranda sınaqdan 
          keçirmək cəhdlərinə bənzəyir. Adətən qadınlar da simic kişilərdən qaçır. 
          Kişi üçün ilkin imtahan elə əliaçıqlıqdan başlayır. Məsələ restorana 
          və yaxşıca yemək-içməyə qədər çatdısa demək ardı da olacaq, tez ya gec. 
          Amma bilinmir ki, bu fəndi meymunlar bizdən, yoxsa biz onlardan öyrənmişik. 
          Müşahidə etmiş alimlər deyil ki, meymunlar bir-birini 4 əlləri və ağızları 
          ilə yedizdirməyi sevir. Dişilər özləri yemək əldə etməi bacarsalar da 
          erkəyin verdiyi qidadan imtina etmirlər. Necə deyərlər feminizmə və 
          gender bərabərliyinə heç yer yoxdur. Hələ onu da deyirlər ki, dişi oranqutanlar 
          2 erkəyin davasına ləzzətlə baxdıqları halda özlərinə qarşı aqressiyaya 
          dözmürlər. Zəif olduqlarını bilsələr də erkəyin cavabını verirlər. Zorakılığa 
          qarşı cavab verməyi bacarmayan insanlar kimi müti və aciz deyillər.
           İnsanlar heyvanları da yaşamağa qoymur
           Heyvanlar da içən olur. Əlbəttə, təbiətdə spirtli içkilər 
          istehsal edilmir. Amma əllərinə düşən kimi heyvanlar, hətta bitkilər 
          də bundən imtina etmirlər. Ən çox içən heyvan itdir. İtin alkoqolik 
          olması halları da çoxdur, çünki insana daha yaxın yaşayır. İçən itlərdən 
          danışanda pivə barı qarşısında içki dilənən it barədə əhvlatı xatırlayırlar. 
          O, bara girib çıxanlardan yalvarışlı baxışlarla qarşısındakı dəmir qaba 
          heç olmasa bir qurtum içki süzməyi dilənirmiş. Amma əvəzində o, itin 
          fəxri olan qabliyyətini, iybilmə düyğüsünü itirmişdi. Bizim dillə desək 
          itliyindən çıxmışdı. 
          Sərxoş pinqvin daha gülməli görünür. Britaniya zooparklarından birində 
          zoopark işçisi pinqvini özüylə bara aparırmış. Yəni ki, pinqvini yoldan 
          çıxaran insan olub. Məsələ açılanda işçini qovmalı, pinqvini içə müalicə 
          etməli olurlar. Ev heyvanları- inək, donuz, ördək və qazların sərxoşluğundan 
          hamı xəbərdardır. Onlar da insanın əməllərinin qurbanı sayıla bilər. 
          Onlar da spirtlli içkini həvəslə qəbul edirlər. Bir dəfə anbara səfər 
          edib bir qıraqda düşüb qalmış qazları sahibi ölü bilib tüklərini yolub 
          atmışdı. Amma az sonra qazlar ayılmışdı və 2 ay tüksüz gəzirdilər. 
           Alkoqol təbiətdə də var
           Quşların hər şeyin dadına baxmaq qabliyyətini hamı bilir. 
          Təbiətdə onlar alma və giləmeyvələrin lap dəymiş meyvələrini dimdikləyib 
          sərxoş olur və budaqda yuxulayırlar. Belə vaxt onları əllə tutmaq olur. 
          Amma belə sərxoşluq uzaqbaşı 2 saata keçir. Meymunlar da qıcqırmış meyvələri 
          yeyib ora-bura sərələnməyi sevir. Amma meymunlar sərxoş olanda quşlardan 
          fərqli olaraq dəlisov olur və budaqlara dırmaşıb çığırışırlar. 
          Zürafələrin yediyi yarpaqlarda alkoloid olanda onlar bunu hiss edir 
          və yemirlər. Amma arabir onlar da sanki yoldan çıxır və zürafələr üçün 
          zəhər olan yarpaqları cumur, onları yeyib sərxoş olarlar. Fillər içməyi 
          özləri hazırlayır. Çala tapıb ora müxtəlif meyvə və yarpaqlar doldurur 
          və yalnız qıcqırandan sonra yeyirlər. Bir növ meyvə kokteyli hazırlayıb 
          içəndən sonra onlar da dəli kimi meşələrdə qaçıb şuluqluq edir. İnsanlara 
          daha yaxın yaşayan milçəklər və tarakanlar daha möhkəm içkilərə üstünlük 
          verirlər. Xüsusilə də portveynə. İnanmırsızsa yay günü bir qab içkini 
          açıqda qoyub müşahidə edin. Kəpənəklər də meyvələrin qıcqırmış şirəsini 
          içməyi sevir. İlbizlərin pivə üçün lap ürəyi gedir. Əgər ətrafına pivə 
          töküb ilbizləri toplasan içib qurtarmamış onları pivədən ayırmaq mümkün 
          deyil. Pivə çox olsa onlar pivədə boğulanacan kənara çıxmırlar və ordaca 
          boğulmağa razıdırlar. 
          Arılar da alkoqolikdir. Onlar sərxoş olanda öz əməllərinə görə məsuliyyət 
          hissini itirirlər. Yəni çiçək tozu yığmaq əvəzinə ayılmaq üçün ürəyi 
          istədiyi, sevdiyi yerlərə uçmağa başlayırlar. Arıların içkisi çiçəklərdə 
          olur. Bəzi təbii təsirlərin nəticəsində çiçəiyn tozunda alkoqol əmələ 
          gəlir. Alimlər arıya şəkər şirəsi və 80 faizlik spirt təklif edəndə 
          onlar tərəddüdsüz spirti seçirlər. 
           Bir qaşıq koyak çiçəyi dirçəldə, insanı isə öldürə bilər
          Heyvanlar və həşəratlar bir yana, bitkilər də alkoqolik olur. Oksfort 
          uniersitetinin binasına dırmaşmış sarmaşıq budaqlarından birini binanı 
          zirzəmisindəki şərab çəlləyinə salıb balaca deyikdən onun hamısını içib 
          qurtarmışdı. Bununla da özünə heç bir ziyan vurmamışdı. Əlbəttə, insanlar 
          şərabı hazırlayıb zirzəmiyə qoymasaydı sarmaşıq şərabın dadına baxa 
          bilməzdi. Bəzən belə hadisələri oxuyanda insanın heyvanat və bitki aləmindən 
          yüksəkdə olub fərqlənməsini arzulayırsan. Bir qədər də məsuliyyət hissi 
          insanı özünü toparlamağa məcbur edir. Ola bilər bir qaşıq konyak ölməkdə 
          olan çiçəyi dirçəldə bilər. Amma qədimdə şahların, çarların zamanı heyvanların 
          sərxoşluğunun qarşısını alan əmrləri vardı. Məsələn, ov qızılqüşlarının 
          yanında içib- çəkmək qadağan idi ki, onlar da baxıb bu işi təkrarlamasınlar. 
          Onlar da insanlar kimi ziyanlı hərəkətlərin aludəçisi olmasınlar. 
          Dinimiz içkini qadağan edir. Damarları genişləndirməkçün içilən 50 qram 
          spirti də, hemoqlabini qaldıracaq bir qaşıq konyakı da. Yəqin bu qadağanı 
          göndərənlər insanın aludə olmaq kimi zəif yerini də yaxşı bilirmiş. 
          Bağçılıqda alkoqol vasitəsilə alaq otlarını təmizləmək üsulu da var. 
          Toxumdan əvvəl hazırlanmış torpağa alkoqollu su səpilir. Bu su alaq 
          otlarını qısa müddətdə inkişaf etdirir. Bağban onları asanlıqla qoparıb 
          sonra öz toxumunu səpir. Bu bir az qiyamət gününün ssenarisinə bənzəyir. 
          Alkoqol saf insanı lazımsız gen daşıyıcılardan ayırmaq üçün yaxşı vasitə 
          imiş. Seçmək hüququnu əlinizdən alan yoxdur…
           
Qadın baxışı