Əbədi həyatın sirri
Ölüm və həyatın kandarında həyat forması olan somati fenomeni
Bəlkə də hər insanın arzusudur ki, o dünyanı görüb qayıda bilsin. Ola bilər ki, kiminsə ölüb sonra yenidən öz bədəninə qayıtma hadisəsini mistika, yalan, gözbağlayıcı saya bilərsiz. Amma Tibet yoqları üçün bu, su içmək kimi asan məşğələdir. Buna somati deyirlər. Bir nağıllarımıza göz gəzdirək. Mən o qədər nağıl tanıyıram ki, qəhrəman Allaha dua eləyib ki, onu daşa döndərsin. Dua eləyib və daşa çönüb. Qarğışların içində də «Səni görüm daşa dönəsən» deyimi çox yayılıb. Bəs niyə məhs daşa, quma, suya, küləyə yox? Bəlkə babalarımız bu mövzuda daha artıq məlumatlıdır? Bəlkə onlar daşa dönmüş somatiləri öz gözləriylə görüb? Əfsanələrin əksəriyyətində daşa dönmək hadisəsi məhs dağlarda olur. Bunun köklərini araşdıraq.
Şəkilaltı: Somati
mağarasına giriş qapısı. Bu yer Nepalda ən müqəddəs yerlərdən biri sayılır.
Nazik sapla bağlanmasına baxmayaraq seçilmişlərdən başqa heç kim qapıdan
o yana keçə bilməz. Nepal krallarından kimsə qapıdan girib bir-iki addım
edəndən sonra kor olmuşdu.
Somati
nədir?
Bu bəlkə də bəşəriyyətin, daha doğrusu insan bədəni və ruhunun ən sirli
və izaholunmaz fenomenlərindən biridir. Oftalmoloq Ernst Muldaşov bu fenomenlə
maraqlanıb, onu öyrənmək məqsədilə Tibetə səfər eləyib. Səfərdən qayıtdıqda
silsilə kitabları çap etməzdən əvvəl bu termin hər kəsə məlum deyildi.
Bu üsulu yalnız Tibetin monaxları tətbiq eləyir və böyük sirr kimi şifahi
tərzdə nəsildən-nəslə ötürürlər.
Somati meditasiyanın ali formasıdır. Somatini letargik yuxu (bu vaxt insan
uzun illər yuxudan ayılmayaraq yatır) ilə səhv salmaq olmaz. Çünki letargik
yuxuda insanın ürəyi, beyni işləyir və maddələr mübadiləsi davam edir.
Somati vəziyyətində insanın bədəni daş kimi bərk və tərpənməz hala keçir
və soyuq olur. İnsan öləndə də onun bədəni bərkiyir, amma somati vəziyyətindəki
insanın bədəni daşla eyni bərklikdə olur. Bu ona görə baş verir ki, insan
maddələr mübadiləsinin sıfır səviyyəsinədək endirə bilir. Bir növ konservləşdirilmə
sayılan bu hala orqanizm su vasitəsilə keçir. İnsan o qədər meditasiya
eləməlidir ki, bədənindəki suyun biosahəsinə təsir eləmək qüdrətində olsun.
Somati klinik ölüm də deyil. Klinik ölüm vaxtı ruh uzun müddət bədəndən
ayrı yaşamağa hazır deyil. Somati zamanı ruh bədənin yanında olur. İnsan
öz bədənini tərk eləyib konservləşdirmiş halda qoyub gedə, sonra yenidən
ona qayıda bilər. Somati ruhun həyatını çox yaxşı izah eləyə bilər. Bədən
isə yüz, min, hətta milyon illik konservləşdirilə bilər. Dərin somati
vəziyyətinə hər meditasiya edən insan da düşə bilmir.
Bizim
sivilizasiyamızın kökləri
Fiziki və daha incə dünyalarımız var. Fiziki dünya deyəndə materiya, planetlər,
ulduzlar, elektromaqnit və cəzbetmə sahələri də nəzərdə tutulur. Nazik
dünyalara psixofiziki hadisələr, psixi enerji, bioenerji və s. aiddir.
Ruh incə dünyalarda özündə informasiya daşıyan kiçik burulğan şəklindədir.
Bu sahə insan haqqında informasiyanın əsas hissəsini özündə cəmləşdirib.
Yaxşı fikirlər bu burulğanı bir istiqamətdə, pis fikirlər isə əks istiqamətdə
burur. Somati vəziyyətinə düşməkçün mənfi ruhi enerjidən tamamilə canını
qurtarmalısan. Ruh və bədən mənfi enerjidən qurtulandan sonra da somati
halına düşüb nəbzi saxlamaq, bədənin enerjisini sıfra endirmək və daşlaşmaq
çətin olur. Meditasiya məktəbində təcrübəli insanlar gündə 3 dəfə somati
halına bir saatlıq düşüb çıxırlar. Onların əksəriyyəti arzulayır ki, uzunmüddətli
somatiyə düşüb insanın genetik fonduna düşə bilsinlər. Burda yalnız seçilmişlərin
seçilmişi ola bilər.
«Somati nəyə lazımdır?» sualına Muldaşov belə cavab verir ki, Tibetdə
ali şüur tərəfindən insanların gen fondu yaradılıb. Müasir insanlar batmış
Atlantidanın sakinləri olan atlantlardan əmələ gəlib. Atlantlar öz bədənlərinin
somati vasitəsilə qoruya bilib və ümumdünya daşqını zamanı quru qalmış
ən hündür Himolay dağlarında mağaralarda saxlayıblar. Yer üzü sudan quruyub
yaşamağa yararlı olanda ruhlar yenidən bədənlərə qayıdaraq yeni sivilizasiyanın
təməlini qoyub.
Gümüş
tellər dolaşsa…
Somati zamanı ruh başqa bədənlərə keçmir, yalnız öz bədəninə qayıtmanı
gözləyir. Mistik təlimlərdə «gümüş tel» anlayışı var. Bu tel ölmüş adamla
ruhun arasındakı əlaqəni təmin eləyir. Bizdə deyirlər ki, ruh 40 gün bədənindən
ayrılmır. Bu əlaqə məhz bu tel vasitəsilə saxlanılır. Yuxuda olarkən də
ruh bu gümüş teli qırmadan «gəzişir». Yoxsa o öz bədənini tapmazdı. Ona
görə də yuxuda olanları qəflətən ayıltmaq olmaz, gümüş tellər qırıla bilər.
Bədən öləndən 3 gün sonra efir bədəni, 9 gündən sonra isə astral bədəni
gedir. Amma yenə də ümid var ki, ruh geri qayıtmaq istəsə bədən canlana
bilər. Ölümündən çox keçmiş canlanma hadisələri artıq çoxdandır ki, elmə
məlumdur. Somati vəziyyətində insan bədənini kosmik enerji qidalandırır.
Dirilik
və ölülük suyu haqqında
Uzun müddətə somati vəziyyətində müsbət 4 dərəcədə qalmaq olar. Belə tempratur
ya suyun altında, ya da mağaralarda olur. Suyun 3 vəziyyəti bizə məlumdur:
maye, qaz və bərk, yəni buz halı. Somati vəziyyətində bədəndəki su elmə
məlum olmayan 4-cü hala düşür ki, bu da bədəni məhv olmadan daş vəziyyətinə
gətirə bilir. Su isə informasiya daşıyıcısı kimi bədən və ruh arasında
əlaqə yaradır.
Somati halı bir əfsanə ilə də bağlıdı. Bunu uşaqlar da bilir, çünki dünyanın
bütün xalqlarının nağıllarında «dirilik suyu» və «ölülük suyu» haqqında
məlumat var. Nağıllarda da uca dağların başında yanaşı axan dirilik və
ölülük suyundan bulaqların axması təsvir edilir. Həyatda isə seçmə yoqlardan
başqa heç kim bu bulaqlara yaxın gələ bilməz. Muldaşov Tibetə ekspedisiyası
zamanı belə bulaqlardan birini yerli yoqların icazəsiylə tapıb ordan suyun
nümunələrini götürüb gəlməsi barədə yazır. O deyir ki, 5 km hündürlükdə
ölülük suyunun bulağını tapdılar. Belə su 30 metr dərinliyindən çıxır.
5600 metr hündürlüyündən isə dirilik bulağı vardı. Həmin nümunələri loboratoriyada
tədqiq edərkən məlum oldu ki, ölülük suyu insan hüceyrələrində ölüm genini
aktivləşdirir. Hüceyrə də bu genin əmriylə ölür. Dirilik suyu isə əksinə,
dirildən genləri aktivləşdirir. Loboratoriyada su bu keyfiyyətlərini cəmi
6 ay saxladı. Sonra məlumat sanki yaddaşından silindi. Ona görə də Somati
halına düşməyə hazırlaşan hər kəs dirilik və ölülük suyu çıxan yerlərə
getməlidir, yəni dağlara. Somati halına düşməzdən əvvəl insan ölülük suyun
içməlidi. Ona görə də yoqlar uzun müddət nəfəs saxlamaq və dərinliyə baş
vurmaq bacarığını məşq eləyirlər. Somatidən əvvəl o, suya baş vurub ən
dərin yerindən su götürüb içməlidi. Somatidən çıxanda da kimsə yoqun bədəninə
dirilk suyuyla damcılatmalıdı. Əvvəl üstünə səpib sonra içirtməlidi.
Şəkilaltı: 1927-ci
ildə vəfat eləmiş lama
O dünyanın
tempində
Somati zamanı vaxt adi qaydadan 717 dəfə tez gedir. Bəlkə də bu o biri
dünyaların zaman vahididir. Somatiyə düşmüş insanlarla meditasiya vasitəsilə
ünsiyyətə girmək olar. Amma yad adamın enerjisi, yəni insani hisslərdən,
mənfi emosiyalardan təmizlənməmiş enerrjisi somati halında olan insana
mənfi təsir göstərə bilər. Ona görə də somati mağaralar bütün sivilizasiyalar
boyu isnanlardan gizli saxlanılıb. Bu sirri seçilmişləri ən seçilmişi
bilə bilər. İnsanların əksəriyyəti öz hiss və fikirlərinə tam sahib deyil
deyən «bəşəriyyətin məlumat bankı»na hər adamı yaxın buraxmaq bəşəriyyəti
məhvə aparardı. Axı bu bankdakı informasiyanı insanlar pis məqsədlərə
yönəldə də bilər. Somati halı ölməmişdən əvvəl insan üçün o dünyanı görüb
gəlmək imkanıdır.
Mağaraların
sirri
Somati vəziyyətində insanların olduğu mağaralar müxtəlif maneələrlə möhkəmləndirilir.
İnsan övladının qaldıra bilməyəcəyi daş qapılar, psixi enerjidən hörülmüş
maneə, mağaranın girişinin gizlədilməsi. Yenə də nağıllara bənzədi deyəsən.
Bütün nağıl qəhrəmanları belə mağaralardan, maneələrdən keçməli olur.
Bəlkə də nağıl somati mağarasına girmək cəhdini eləmiş insanın danışdıqlarıdır
ki, nağıllarımıza hopub? Somati mağaralar əsasən Tibetdə, Himolay dağlarında,
Misirdə, Cənubi Amerikada və Sibirdə yerləşir. Bir çox məbədlər somati
mağaraların üstündə tikilib və ora girişi qoruyur. Muldaşov öz kitablarında
somati mağaralara girmək cəhdlərini təsvir eləyib. Anlaşılmaz qorxu hissi,
başgicəllənmə, qarabasmalar və sair duyğuları keçirən adamı bir neçə dəqiqədən
sonra ordan çıxaran olmasa o ölə də bilər. Bir neçə saniyə ərzində insanın
ətrafındakı enerji qatının tam dağılması da müşahidə edilib. Buralar adi
insanlarçün deyil.
Şəkilaltı: Monax artıq 35 ildi ki, tərpənməz halda oturub.
Şüşə
altında həbsdə «yatan» monaxlar
Adətən somati halına düşməzdən əvvəl insan mağarada yerini hazırlayıb
sonra bu addımı atır. Amma müasir dünyamızda somatiləri narahat eləyib
şüşə altında saxlamaqla muzey eksponatına çevirmə halları da var. Budda
pozasında oturub somati halında yaşayan bir neçə hal artıq rəsm şəkildə
qeydə alınıb. Xambo monaxı lama Etiqelov 1927-ci ildə rəsmi formada vəfat
edib. O indi də Ulan-Ude monastrında şüşə altında saxlanılır. Burda o,
lotos pozasında oturub. Onun bədəni indiyədək çürüməyib. Bunu sübut eləməkçün
ildə bir dəfə onu insanlara göstərirlər.
Tailandda Samui
adasında Vat Kunaram monastrındakı fenomeni insanlardan heç gizlətmirlər.
Monax Pra Kru Sanatakitittkxunomun çürüməyən bədəni burda şüşə arxasından
görünür. Onu nisbətən cavan saymaq olar, çünki bu yaxında, 1973-cü ildə
ölüb. Amma onun ekspozisiya təcrübəsi daha artıqdır. Çünki ölən kimi onu
şüşə arxasına oturdublar. Yuxarıda adı cəkilən lama Etiqelov isə uzun
illəri qəbirdə keçirib. Onu 2002-ci ildən bəri nümayiş eləyirlər.
Monax Pra Kru Sanatakitittkxunomun vəfat eləyəndə 79 yaşı vardı. O indi
qara eynəklərdədir. Çünki şüşə dalında 35 illik «həbs»dən sonra keçən
il onun bir gözü tökülüb. İnsanları şoka salmamaq üçün ona qara eynəklər
taxıblar. Amma arıq olsa da görkəmcə quru mumiyaya bənzəmir. Monaxın tarixcəsi
belədir. 20 yaşı olanda o, məbədə gəlir. Burda 2 ay qulluq eləyib atır.
Evlənir və 5 uşaq atası olur. 30 ildən sonra yenidən monastra qayıdır.
Sonrakı 30 ildən sonra isə lotos pozasına oturub elan eləyir ki, bu vəziyyətdə
də öləcək. Dediyi kimi baş verir. Müəllimi öləndən sonra şagirdləri onun
meyitini yandırmaq istəyir, amma o yanmır. Bunu ilahidən işarə sayaraq
monaxı şüşə altına yerləşdirirlər. Deyirlər ki, onun indiyədək saçı və
dırnaqları uzanır. Vaxtaşırı şagirdləri müəlliminin dırnaqlarını və saçlarını
qırxıb səliqəyə salırlar. Hesab edirlər ki, o, ölməyib, sadəcə nirvana
vəziyyətinə yüksələ bilib.
Çürüməyən monaxdan
fərqli olaraq lama Etiqelovu dəfələrlə tədqiq eləyiblər. Onu 1927-ci ildə
sidr ağacından tabutda duzun içində basdırmışdılar. O bunu vəsiyyətində
xahiş eləyib. Ordaca yazıb ki, 2002-ci ildə çıxarıb əmin olsunlar ki,
bədəni çürüməyib. 1955-ci ildə XVII Pandido Xambo lama Darmayev monaxın
başına cələnlərlə maraqlanıb onu qəbirdən çıxarır. Sonra o mərasim iştirakçılarına
bəyan edəyir ki, ürək nahiyyəsində istilik duyulur. Tabutu yerinə qoyurlar.
1973-cü ildə yenidən çıxarırlar. Bu dəfə XIX Pandido Xambo lama Jambal
Dorjo Qoboyev yenidən əmin oldu ki, bədən çürüməyib. 2002-ci ildə lamanın
qohumlarının icazəsiylə bu dəfə XXIV Pandido Xambo lama Damba Ayuşeyev
tabutu yerdən çıxarıb monastra aparıb «cənnət məkanı» adlanan yerdə yerləşdirir.
Etiqelov indiyədək ordadır. Onun bədəninin parçasını tədqiq edəndən sonra
onu canlı insan toxumasından fərqləndirəcək bir əlamət tapmadılar. Bir
az qanı jeleyə bənzər şəkildəydi, vəssalam. Onun kimyavi analizlərində
bromun çoxluğu aşkar olunub. Brom isə beyinin aktivliyini yatırır. Arabir
lamanın alt çənəsi düşür deyə onu parça ilə bağlayırlar. Bu özü də bir
daha sübut eləyir ki, oynaqları daşlaşmayıb və işlək vəziyyətdədir. Hətta
deyirlər ki, o, hərdən tərləyir. Bəziləri dua zamanı bir gözünün açılmasını
da görüblər. Ola bilər ki, bu artıq insan fantaziyasıdır.
Bədən
ruhun dalıyca qaçıb çata bilməz
Səbəbini izah eləyə bilməsə də elm çürüməyən insanları ölü hesab eləyir.
Mistiklər isə onların hələ də sağ olduğuna inanır. Öləndən sonra çürüməyən
bədənlər haqqında elmdə çoxlu sübutlar var. Bernadet Subioz adlı katolik
müqəddəs 1879-cu ildə vəfat eləmişdi. Onun bədənin 1919-cu ildə torpaqdan
çıxarılanda hələ də çürüməmişdi. 1994-cü ildə Taivanda 11 il əvvəl vafat
eləmiş buddist monaxı Pu Çaonun bədəni minlərlə zəvvarı bura toplamışdı.
Məbədlə yanaşı yerləşən mağarada oturmuş monaxa baxıb hətta əlini də sıxmaq
olardı. O, 93 yaşında dünyasını dəyişmişdi. Onun şagirdləri indiyədək
bədənə qulluq edərək yaş parçayla onu silir. Rəhmətliyin əzələləri hələ
də elastikdir və saçları uzanmaqda davam eləyir. Şahidlərin dediyinə görə
o, yağış suyu və yarpaq yeməklə dolanırmış. Başqa iki buddist monaxı Tru
Xanqa (1954-cü ildə ölüb) və Çin Yenin (1970-ci ildə ölüb) çürüməyən bədəni
yerə basdırılmış çəndə saxlanılır. Onlar da yerli məbədlərdə «yatır».
Monaxlar min ildən sonra da belə qalacaq, ya yox bunu heç kim bilmir.
İnsan bədənini dəyişməz saxlayan bir mühit də var. Bu bataqlıqdır. Min
illər əvvəl ora düşmüş canlılar dəyişməz halda qalır. İnanmaq olmur ki,
Daniya, İrlandiya və Böyük Britaniya ərazisində tapılmış bədənlərin 10
min il yaşı. Aşağıdakı şəkildəki insan bədənində hətta axırıncı dəfə nə
yediyini də tədqiq eləmək mümkündü. Amma onların sümükləri sanki əriyib
və daşa dönyblər.
Şəkilaltı: Bu insanlar
50 min il əvvəl yaşıyıb
Qadın baxışı