Yazqabağı emansipasiya dartışmaları
8 mart - dünyanın harmoniyasını pozmayan 
          bayramı kişilər niyə sevmir?
          
 
            İş belə gətirib ki, hər il mart girən kimi qadından 
          və gözlənilər bahardan yazırıq. Kişilər bu mövzunun heç birini bəyənmir. 
          Çünki dağ boyda iki, müflisedici ailə tədbiri martın sonuna kimi kabus 
          kimi gözlərinin qarşısından getmir. Əvvəl qadınları 8 mart münasibətilə 
          təbrik etmək lazımdı. Sonra isə çərşəmbədən çərşəmbəyə salamat çıxıb, 
          süfrəni xuruşla doldura bilib sonra bayram süfrəsini rahlamaq lazımdı 
          ki, kişinin evdəki statusu aşağı düşməsin. Əslində bu iki mövzu bir 
          aya nədi, heç bir yazıya da sığmır. Ona görə də iki qlobal mövzudan 
          birincisini seçək. 
           Qadın dünya malıdı!
           Əvvəllər kişilər qadın qarşısında geri çəkilməzdi. Hədiyyə 
          verimmi, ya yox deyib başını sındırmazdı. Həyatını da verən vardı, sağlamlığını 
          da. Necə deyərlər kasıbın olanından. Tanışlardan birinin dilindən sitat 
          gətirim: «Qardaş, qadın dünya malıdı». Qadının olması da problemdi, 
          olmaması da. Bir növ pul kimi. Çox olsa yaxşıdı, amma paralel olaraq 
          problemlərin də çox olur. Qəribəsi odur ki, bayramlarda yanında qadını 
          olmayan kişilər kişisi olmayan qadınlardan daha artıq fikir çəkirlər. 
          Təklik qorxusu kişini həyat relslərindən daha tez çıxarır. Ona görə 
          də evlənib başlarını işə salırlar. Bunun müqabilində ildə cəmi bir dəfə 
          hegemon cins kimi xərcə düşürlər. Öz aramzdı, bu o qədər də pis sövdələşmə 
          deyil. Sərfəlidir. 
           Minilliklər boyu dəyişməyən model
           8 martın tarixini matriarxat zamanından başlasaq kişilər yazının 
          bu yerində etiraz əlaməti kimi ya monitoru tərk edəcək, ya da qəzetin 
          səhifəsini çevirəcək. Matriarxatdan danışmağı heç sevməzlər, artıq bilinir. 
          Amma o vaxtlar qadının yanında, ocağın ətrafında, isti mağarada yer 
          dünyanın ən yaxşı yeri idi. Ətraf qorxulu, vahiməli idi, insana düşmən 
          kisilmişdi, məhv etməklə hədələyirdi. Bircə burda rahatlanmaq olardı, 
          silahı əlindən qoyub arxayınlaşmaq imkanı vardı. Əvəzində bu günku ovdan 
          bir parçasını qadına vermək lazım idi, vəssalam. Əslində həmin bu model 
          indiyədək dəyişmədən qalıb. Qadın yaşamaq üçün ən maksimal uğurlu bir 
          şərait yaradır, əvəzində kişi qənimətini onunla bölüşür. Kişilərsə qadına 
          yüksək status verib yuxarı başdakı yerini cəmi bir günlük qadına icarəyə 
          vermək istəmir. Kiminsə böyüklüyünü vurğulamağa bacarmaq özü böyüklük 
          əlamətidi.
           Neolit dövrünün hakimi
           Daş dövrü insana qarşı çox qəddar idi. Doğulmuş uşaq ya anasının 
          südü ilə böyüməli idi, ya da məhv olmalıydı. Qəbilənin kişiləri öz qadınlarını 
          yedizdirə bilməsəydi məhv olmağa məhkum idi. Köçəri, heyvan sürülərinin 
          ardınca çaparaq həyat da uşaqların həyatını, bununla da insan nəslinin 
          davamını risk altına qoyurdu. Ona görə də insan əkinçilik və heyvandarlıq 
          icad etməklə problemini həll etmiş oldu. Alimlər deyir ki, bir çox qəbilələrdə 
          qadınların xüsusi bağçaları olurdu. Burda onlar dadlı meyvələri, dərman 
          xassəli, ya da narkotik bitkilər yetişdirridilər. Qız ərə gedəndə anasının, 
          nənəsini bağçalarından götürdüyü bitkiləri ərinin həyətində əkərək demək 
          olar ki, ilk seliksioner rolunu oynayıb. Bəzən alimlər inqilabi fikirlər 
          də deir. Guya kişilər dağda-daşda ovlayarkən torpağı belləyən, əkib 
          becərən də qadınlar olub. Suyu saxlamağa gil qabları da onlar düzəldib 
          ki əri evə gələndə içməyə sərin suyu olsun. 
          İmkanım olmadı!..
          Arxeoloqlar torpaqda eşələnən zaman yerdən kök qadın fiquru tapası olanda 
          o saat bu sivilizasiyaya «matriarxat» diaqnozu qoyurlar. Amma bu qadın 
          fiqurunun ya başı olmazdı, ya da olardısa sifətində cizgiləri bilinməzdi. 
          Sinəsini, ombalarını zərgər dəqiqliyilə oymuş «heykəltaraşın» sifət 
          gizcilərinə gələndə naşılığına inanmaq olmur. Yəqin bu yerində kişilər 
          hazırda 8 mart qabağı kişilərimizin keçirdiyi duyğulardan birini, .ya 
          da hamısını birdən keçirərək «alınmadı», «bacarammadım», «imkanım olmadı» 
          deyərək canını qurtarıb. Minilliklərdi, heç nə dəyişmir. 
          
 
           Kişi və qadınlar bərabərhüquqlu olanda
           Ola bilər bayram keçirmək, həliyyə vermək şəhərlərin dəbidir. 
          Kənddə-kəsəkdə buna vaxt nə gəzir? Tarixcəsini yaxşı bildiyimiz şəhərlərdən 
          bir İerexenun yaşını eramızdan 8 min əvvələ aid edirlər. Şəhər camaatı 
          3 metrlik hasar altında 3 min nəfərlik əhali ilə yaşayırdı. Şəhər tikilib 
          qurtarandan və burada həyat bulaq kimi çağlayandan sonra şəhərli kişilər 
          öz qızlarını, qadınlarını çöldə, torpaqda görülən ağır fiziki zəhmətdən 
          azad edə bildi. Ağır zəhmətdən canı qurtarmış qadınlar ocaq başına qayıtdı. 
          Sivilizasiyanın bütün bəhrələrini dadan qadınlar bunun altını bir neçə 
          min ildən sonra çəkəcəklərini ağıllarına belə gətirmirdilər. 
          Qədim şəhərlərdən biri sayılan Çatal Höyük (Türkiyə ərazisində, Konyada 
          yerləşir) eramızdan 6500-5400 il əvvəl çiçəkləyən bir şəhər idi. Onu 
          bu yaxınlarda, 1961-ci ildə kəşf ediblər. Bu şəhərdə orta yaş həddi 
          kişilərçün 30, qadınlara 35 il idi. Qocamanlar 60 yaşa qədər yaşayırdı. 
          Arxeoloqlar deyir ki, buranın qadınları Aralıq dənizindən olan balıqqulaqlarından 
          boyunbağı gəzdirərdi. Ərtafından seçilmək istəyənlərin boyunbağısına 
          mis, qalay parçaları açılardı. Yəqin onlar , yəni boyunbağısında metal 
          parçası olanlar öz kişiləriylə fəxr edərdi ki, ona başqasından fərqlərməyə 
          imkan yaradıb. Yəqin ki, qadınların yerdə qalanı, yəni ki, sinəsini 
          adi balıqqulağı ilə bəzəyənlər həmin qadınların kişilərinin fərasətinə 
          həsəd aparardı. Ən seçilmişlərin boynunda leopard pəncəsi sallanardı. 
          Yəqin ki, kişisi bu trafeyi döyüşdə qazanıb xanımına hədiyyə verib. 
          Deməli, hələ bineyi qədimdən qadının statusunu bilmək istəsən onun boyun-qulağına 
          baxmaq lazımdı. Bayaq adını çəkdiyimiz kök qadının gil fiqurları burda 
          pis çıxmasın zibil kimi tökülüb qalmışdı. Bəyəm Çatal Höyükdə matriarxat 
          idi? Burda işləyən arxeoloqlar nəticədə bir fikirlə razılaşdılar: bu 
          qədim şəhərdə cinsinə görə əmək bölgüsü olmayıb. Bu nəticə hamını dəhşətə 
          gətirdi. Çünki heç kim inanmaq istəmirdi ki, minilliklər əvvəl hansısa 
          bir şəhərdə kişi və qadınlar bərabərhüquqlu idi. Basdırılmış meyitlərdə 
          qadın və kişi arasında fərq qoyulmamışdı. Amma biz indi, demokratiyanın 
          şeypur çaldığı vaxtlarda torpağa basdrılanda da kişi və qadın arasında 
          böyük fərq qoyuruq. 
           Yazqabağı kişi hədiyyəsi
           Çatal Hüyükdə daha bir tapıntı adamı heyrətləndirir. Burda 
          üç uşaqla birgə basdırılmış 30 yaşlı qadının qəbri araşdırılıb. Sümüklərin 
          analizi təsdiq edir ki, bu qadın evdar olmayıb. 30 yaşınacaq Britaniya 
          tərəfləri gəzib sonra buralara qayıdıb. Yanındakı uşaqlardan isə cəmi 
          biri onun öz uşağıdır. O biri ikisini ya oğlluğa götürüb, ya da himayədarlıq 
          edib. Bu o deməkdir ki, eramızdan 6-5 min il əvvəl qadın dünyaları gəzib 
          gəldiyi bir yana, o qədər özündə əmin imiş ki, qan qohumluğu olmayan 
          uşaqlara himayədarlıq etməyi boynuna götürə bilirmiş. Yəqin ki, onları 
          dolandıra biləcəyinə arxayın idi. Belə qadının kişinin ona verəcəyi 
          nə boyunbağıya, nə də leopard pəncəsinə ehtiyacı var. Kim bilir, bəlkə 
          ona yazqabağı bir dəstə çiçək verən olsaydı qaxılıb yerində oturardı, 
          çöllərə düşməzdi? Arxeoloqlar deyir ki, ola bilər ki, bu qadın və uşaqları 
          yaz gün bərabərliyi şərəfinə qurban veriblər. Bir növ kişilərin yazqabağı 
          özünə hədiyəsi kimi.
          İlah və ilahələrin müharibəsi
           Qadın emansipasiyası əleyhdarları həmişə deyir ki, emansipasiya 
          qadın təbiətinin özünə ziddir. Qadın kişi kimi ağıllı, hətta güclü də 
          ola bilər. Amma onun anotomik quruluşu uşaq doğub böyütməyə uyğunlaşdırılıb. 
          Qadın bu yoldan bir addım kənara çıxan kimi dünyanın harmoniyası pozulur. 
          Dünyanın harmoniyası isə, ağıllı kişilər, yəqin bilisiz ki, çox vacib 
          məsələdi. Bu boyda dünyanı bir qırıq mənliyin ucbatına vermək günahdı.
          Adəmlər yığışıb dünya yaratdı
          Qadının uşaq yetişdirmək üçün yaranması, bioloji, anotomik quruluşunun 
          buna uyğunlaşması başqa bir mif- matriarxatın yaradıcısı sayılan Böyük 
          Ana haqqında mifə təkan verir. Deyirlər ki, qadınlar nə vaxtsa yer kürəsində 
          böyüklük edirmiş. Müasir külturoloqlar, tarixçilər düşünür ki, sülhsevər 
          əkinçilər qadınların hakimiyyəti altına könüllü olaraq keçərək bərabər 
          hüquqlu bir cəmiyyət yaratdılar. Bu cəmiyyət çiçəklənərək bəşəriyyətə 
          öz bəhrələrini verdi. Müdrik Həvva zəhmətkeş adəmlərini başına yığıb 
          şamılıqla dünya yaratmağa girişdilər. Həmin bu adəmlər minnətdarlıq 
          hissiylə kök qadın fiqurları yaratmağa başladı. Dəclə, Fərad çayların 
          vadisindən tutmuş indiki Ukrayna ərazilərinə qədər böyük bir sahədə 
          torpaqları bu gün də bir balaca yaxşıca qazısan bu fiqurlardan çıxacaq. 
          Onlar bu fiqurları ola bilər ki, yaz bayramına ithaf edərdi. Həmin bayram 
          indi 8 mart şəklində o qədər etiraz oyadır ki, nə vaxtsa bu prosesin 
          könüllü olmasına inanmaq olmur.
           Matriarxat dağılmasaydı…
           20-ci əsrin 50-ci illərində arxeoloq Mariya Qimbutas fərz 
          elədi ki, matriarxat quruluşlu şəhərlər şərqi Avropadan bura soxulan 
          köçəri heyvandarlar tərəfindən dağıdıldı. Bu iki dünya görüşünün çarpışması 
          idi. Bir tərəfdən torpağı və qadını müqəddəsləşdirmiş əkinçilər, o biri 
          tərəfdən qadını ikinci dərəcəli sayan köçəri heyvandarlar. Bü savaşda 
          kimin qalib çıxdığı artıq məlumdu. Köçəri heyvandarlar qalib çıxan kimi 
          qadınlar minilliklər boyu uzanan əsarətə düşdülər və dünya öz harmoniyasını 
          itirdi. Acıdil kişilr deyə bilər : «Matriarxatdan nə olacaqdı ki, ömrünün 
          axırına kimi torpaq eşələyib gil yapacaqdın? Hakimiyyətə əlində bürünc 
          silahlı əsil kişilər gələn kimi inkişaf başladı!». Amma Ana Torpaq anlayışı 
          bizim qanımızda hələ ki, möhkəm durur və özümüzü köçəri vəhşilər kimi 
          aparmadığımıza görə kimsədən üzr diləməyiimz də yersiz olardı. 
           Cinsi bərabərsizlik şəhərlərin törəməsidi
           Qədim zamanları tədqiq etdikdə maraqlı fakt ortalığa çıxır. 
          Əkinçilik və hevandarlıqla məşğul olan qədim insanlarda kişi və qadın 
          arasında çox böyük fərq gözə sataşmır. Onlar hər ikisi məişət qayğısı 
          çəkir, çöldə də evdə də işləyir. Uşaqların həyatında o qədər də iştirak 
          edə bilmir. Çox vaxt uşaqları böyük bacı və qardaşı, ya da nənə və babaları 
          böyüdür. Ona görə də valideynlər heç nağıllarımıza da düşə bilməyiblər. 
          Orda nağılı həmişə nənə, ya da babalar deyir. Bir sözlə əl-ələ verib 
          başlarını dolandırıblar. Sözün əsil mənasinda bərabərsizlik şəhərlərdə 
          oytaya çıxır. Şəhərdə qadın hakim ola bilməz, şəhəri qoruya bilməz, 
          məmur ola bilməz. Məhz şəhərlərdə qadınlar ataları, ərlərinin əsarətinə 
          düşüb alqı-satqı vasitəsinə çevriliblər. Şəhərlər artdıqca qadının ocağın 
          başındakı yerindən başqa gedəsi yeri qalmadı. Söhbət matriarxatdan patriarxata 
          keçiddən deyil, nisbi bərabərlikdən absolyut patriarxata keçiddən gedir. 
          
           ***
           Kişilər tarix boyu hegemonluğu ələ alandan sonra qadına qarşı 
          mövqelərini tam dəqiqləşdirə bilməyiblər. Onlar gah qadın cazibəsi qarşısında 
          təzim edir, gah da onu ikinci dərəcəli canlı sayaraq etinasızlıq göstərirlər. 
          A qardaş, ya bizim azadlığımızı əlimizə ver, öz başımızı dolandıraq. 
          Onda 8 mart bayramı avtomatik olaraq aradan çıxacaq. Emansipasiya olunmuş 
          qadın belə bayram şərəfinə kişidən hədiyyə almaz. Ya da kişiliyini elə 
          də, necə bacarırsan! Minilliklərdi yola veririk, indi də verərik…
Qadın baxışı