Sağlamsansa, ödəməlisən!
Azərbaycanda qanunsuz 
          iş üçün pul almırlar. Qanuni işi yoxlayıb sonra rüşvət istəyirlər…
           
 
          İş belə gətirib ki, biz qəribə, dünyaya və sivilizasiyaya özünə məxsus 
          baxışı olan, zahirdən qanunpərəst, daxildən isə mahiyyətcə naməlum prinsiplərlə 
          davranan bir ölkədə yaşayırıq. Burada yazılmayan qanunlar artıq yazılmış 
          və möhürlənmiş qanunlardan daha yaxşı işləyir. Bu milli və danılmaz 
          keyfiyyətimizi və bəzi vacib kağızları qanuni yolla almağın qeyri mümkünlüyünü 
          nəzərə alıb özüm üçün artıq çox vacib saydığım sürücülük vəsiqəsini 
          almağa yollanıram. Rüşvətsizlik yoluna, ya da türklər demiş yolsuzluğa 
          yola düşürəm. Yəni sürücülük vəsiqəsini dövlət rüsumundan savayı xərc 
          çəkmədən almaq fikrim var. 
          ***
          İlk vacib kağız sağlamlıq haqqında kağızdır ki, onu almadan imtahana 
          buraxmırlar. Sağlamlıq haqqında kağız sürücülük məktəbində deyil, artıq 
          DYP-də imtahan verərkən lazımdı. Amma bəzi məktəblərə ərizə yazarkən 
          bu kağızın vacibliyini xüsusi vurğulayaraq tələbəni tələsdirməklə çaşdırırlar. 
          «Hələ almamısan? Vay-vay… Onsuz olmaz ki?!» və s replikalara uymayın. 
          Sonra xüsusi canfəşanlq göstərərək kağızı tezliklə əldə etməyə kömək 
          təklif edirlər. Əlbəttə ki, müəyyən məbləğə. Məlum məsələdir, bütün 
          sürücülük məktəblərinin müəllimləri rayon polilinikalarının müvafiq 
          kağız verən kabinetləri ilə ortaq maraqları və əməkdaşlığı da var. Bəzən 
          hara getmək və ya lazımi kağızı necə əldə etməyin yolunu bilməyənlərə 
          ilk yol göstərən də elə sürücülük məktəbinin işçiləri olur. Onlar da 
          sağlamlıq kağızını mütləq poliklinikadan alırlar. Poliklinikanın yolunu 
          isə özünüz daha yaxşı tanıyırsız, yəqin.
          Hazırda sağlamlıq haqqnda arayışı almaq işi xeyli yüngülləşib. Çünki 
          hər kəs qeydiyyatda olduğu ərazinin poliklinikasına gedib kağızı ordan 
          ala bilər. Əvvəllər bütün Bakı şəhərinin sürücülük vəsiqəsi almaq istəyən 
          əhalisi yalnız bir tibbi müəəssisəyə yaxınlaşıb müayinəni yalnız orda 
          keçə bilərdi. Həmin poliklinikada dəhşətli növbələr, günlərlə vaxt itirmək, 
          eləcə də sağlamlığını tibb ocağına qurban vermək istəməyənlər sağlamlıq 
          haqqında kağızı pulla almağa üstünlük verirdi. Rəqəm təxminən 50 manat 
          civarında idi. Bu, sağlam adamın öz sağlamlığını təsdiqləməsinin haqqı 
          idi. Sürücü olmağa mane olacaq qüsurların haqqı isə ayrıca ödənilirdi. 
          Yəni ki, bütün orqanları sağlam olan, amma gözündə zəifliyi olan adam 
          təkcə göz həkiminə 50 manat ödəməli olurdu. Kağızın qiyməti ilə birgə 
          bu, 100 manat eləyirdi. 
          Sağlamlıq haqqında kağız mütləq qeydiyyatda olduğunuz yerdə alınır. 
          Yəni ki, rayon qeydiatında olub Bakıda işləyənlər mütləq öz poliklinikalarına 
          getməli və kağızı ordan gətirməlidir. Rayona getmək məsələsi onsuz da 
          vacibdir. Çünki rayon, yaxud başqa şəhər qeydiyyatı ilə sürücülük məktəbini 
          Bakıda oxumaq olar, amma imtahanı öz qeydiyyat yerində vermək lazımdır. 
          Ona görə də vəsiqə almaq istəyən şəxs əvvəl sürücülük məktəbində təhsilini 
          bitirib, təhsil aldığı barədə şəhadətnaməni əlinə alıb sonra qeydiyyatda 
          olduğu yerə getsə yol pulunda qənaət etmiş olar. Çünki imtahanı da orada 
          verəcək.
***
          Mən də palaza bürünüb bir baş öz poliklinikamıza elnən birgə sürünməyə 
          yollandım. Girişdə növbəyə durub öz kartoçkamı aldım. Mənim kartoçkam 
          cəmi 2 vərəqdən ibarət idi. Çünki bu tərəflərə yolum hələ ki, düşmür. 
          Mənimlə bir növbədə duran yaşlı adamları qalın, «Hərb və sülh» romanı 
          yoğunluğunda olan xəstəlik tarixcələrinə baxıb min dəfə şükür elədim. 
          Amma sən demə bu məsələdə kartoçkanın heç bir rolu yox imiş . Məni müvafiq 
          kabinetə yolladılar. Həmin kabinetin işçisi kartoçkama gözucu baxdı 
          və içini açmadan kənara qoydu. Yəni ki, mənim burda qeydiyyatda olmağımdan 
          savayı ona başqa məlumatlar lazım deyildi. O, yanındakı ağxalatlı rəfiqəsi 
          ilə söhbətindən başını ayırmadan dedi ki, sağlamlıq haqqında kağız almaq 
          üçün şəxsiyyət vəsiqəsi, onun kserokopyası və 3 dənə şəkil lazımdı. 
          Tərs kimi məndə cəmi 2 şəkil vardı. Xanım təkidlə 3 şəkilsiz ötüşə bilməyəcəyini 
          deyib mənə illər uzunu məşq etdirdiyi tərzdə bir göz də süzdürdü. Deyim 
          ki, bu jest onda vertuozcasına alınırdı. Gedib şəkil çəkdirməkdən başqa 
          çarə yox idi.
          Əlimdə 3 şəkil və şəxsiyyət vəsiqəsi ilə məni yenidən qeydiyyat otağına 
          göndərdilər. Orda cavan xanım çoxlu kağızları doldurub mənə cəmi bir 
          sual verdi: «İş yeriniz?». Yaxşı ki, onun yazdıqlarını izləyirdim. Çünki 
          «Bizim yol» qəzeti yerinə «İzmir» qəzeti yazmışdı. Burda yazılan məlumatlar 
          isə sonradan DYP-nə gedəcək kağızlara eynən köçürülür. Ona görə də diqqətli 
          olmağınız lazımdır. Orda uyğunsuzluq alınarsa kağızları geri qaytara 
          bilərlər. Əlbəttə, DYP-i üçün mənim «Bizim yol», yoxsa «İzmir» qəzetində 
          işləməyimin heç bir rolu yoxdur. Amma deyim ki, «İzmir» qəzeti lazımi 
          pafosla səslənmir. Jurnalist olduğunu göstərməyin özü də bir zorakılıq 
          vasitəsidir. 
          ***
          Doldurulandan sonra qeydiyyat otağından mənə bir qucaq kağız verdilər. 
          Ümimu vərəqdən əlavə ora narkoloji dispanserdən keçmək və psixiatrik 
          qeydiyyatda olmağımı yoxlamaq üçün kağızdan başqa keçəcəyim analizləri 
          n də təyinat kağızları vardı. Ehtiyatlı olmaq gərək idi. Onlardan birini 
          salıb itirsəydim yəqin ki, bütün proseduru yenidən keçməli olacaqdım. 
          Yenidən kabinetə qayıdıram. Bu kabinetin vacib olduğunu demək artıqdı. 
          Çünki bütün kağızları imzaladandan sonra da hər dəfə bura qayıdır, yeni 
          istiqamətdə yollanmağa məlumatı da ordan öyrənirdim. Nəhayət ki, məni 
          jurnalda qeydiyyata aldılar və imza atmağımla proses işə düşdü. Əvvəl 
          narkoloji dispanserdə siyahıya düşmədiyimi sübut etməli idim. Xanım 
          «Kağızı qoyun, 10 dəqiqədən sonra gəlin yoxlaram» dedi. Həmin bu sözü 
          psixoloqun kabinetində də eşitdim. Onların kağızları ayrıca yazılmışdı 
          deyən sağlamlıq barədə kağızda onların rolunun daha vacib olduğunu anlamaq 
          olurdu. Əlbəttə, narkoloji dispanserdə siyahıya düşmüş, ya da psixiatrik 
          xəstəxananın daimi qonağını nəqliyyat vasitəsinin idarəçiliyinə yaxın 
          buraxmaq olmaz. Nədənsə məndə belə bir ümid də vardı ki, hətta pul verib 
          sağlamlıq kağızını alanların da bu 2 məqamda yoxlanmasına riayət edirlər. 
          Çünki sonradan kimsə qəza törədib insan tələfatına səbəb olanda məhkəmədə 
          canını qurtarmaq üçün psixiatrdan nataraz psixikalı olması barədə kağız 
          gətirsə bu iki həkimdən biri mütləq qanun qarşısında cavab verməli olacaq. 
          Ya buna əvvəldən «sağlamdır» deyib kağız verən, ya da sonradan onun 
          dəli olduğunu təsdiqləyən həkim. 
          İki vacib kağızımı yoxlanılmağa göndərəndən sonra əlimdə A4 formatlı 
          iri kağız qaldı və həkimlərdən bir-bir keçmək marafonu başladı. Burda 
          rahat olsun deyən hər həkimin qarşısında kabinetinin nömrəsi də vardı. 
          Qarşısındakı rəqəmlər yazılmasaydı axşamacan kabinetlərin nömrələrini 
          soraqlaşa-soraqlaşa qalacaqdım. Bu məsələdə sizin işiniz ayağınızın 
          yüngüllüyü, həkimin əhvalı, yorğun olub olmaması, suyun gəlməməsi, həmin 
          səbəbdən həkimin çaysız qalması və s. mənasız faktorlardan çox asılıdır. 
          Kağızda imzanın qoyulub qoyulmayacağı sanki sizin sağlamlığızdan asılı 
          deyil. 
          ***
          Əvvəldən bu bir qucaq kağızın axırda mənə veriləcək 2, rəngli kağıza 
          heç dəxli olmayacağını bilsəydim mənə daha çətin olardı. Amma hələ ki, 
          kabinetləri gəzdikcə bütün bunların lazım olduğunda əmin idim. Kabinet 
          gəzmək məsələsində poliklinikanın təmirli olub olmamasının o qədər də 
          vacib olmadığını düşünmək də düzgün deyil. Çünki hər kabinetin qarşısında 
          müəyyən qədər dayanmalı, bəzən növbə gözləməli olursan. Həkimin lazımi 
          saatda işə çatmadığını düşünəndə məncə adamın altında yumşaq divanın 
          olması və fikirlərini başqa tərəfə yönəltməyi üçün divarda nəsə bir 
          şəkli görməyi də çox lazımdı. Bu şəkildə hansısa dərmanın reklamı, ya 
          da çox vacib xəbərdarlıq da ola bilər. Mürəkkəb quruluşlu abstrakt rəsm 
          olsa baş çıxarmağa çalışdığın düyünlərin nə demək istədiyini bilməyə 
          çalışdığın vaxt zaman daha tez ötür və bir də görürsən ki, həkim gəlib 
          çıxdı. 
          Qulaq həkiminin yanında az qala biabır olacaqdım. 2-3 xəstə içəridə 
          olarkən məni də qəbul elədi. Mən divarları fakt axtarışında gözdən keçirərkən 
          sən demə mənə sual veribmiş. Əlbəttə ki, başını qaldırmadan, üzümə baxmadan 
          «Şikayətiniz varmı?» soruşubmuş. Sonra cavab gəlmədiyini görüb nəhayət 
          üzümə baxdı. Ola bilər «Aha, deyəsən pis eşidir!» kimi ümidləri baş 
          qaldırmışdı. Mən «Şikayətim yoxdu» deyib gülümsəməyi də unutmadım. Həkimin 
          ümidlərinin söndüyünü öz gözlərimdə gördüyümdən sonra «Doktor, mənim 
          kamil eşitmə qabliyyətim var. İstəyirsiz sizin qapının cırıltısının 
          hansı not olduğunu t əyin edim» deməyi unutdum. Lazımi qrafada «yararlıdı» 
          yazılan kimi məsələni uzatmadan növbəti kabinetə gedirəm. Nədənsə inamlıyam 
          ki, ilk imza rahat oldusa qalanları da elə gətirəcək. 
          ***
          Göz həkimində məni yaxşıca yoxladılar. Gözlərimi növbəylə tutub rəqəmləri 
          son sırayacan görməyim həkimi tam razı salmadı. Sonra məni müxtəlif 
          testlərdən keçirdilər. Rəngbərəng nöqtələrdən ibarət şəkillərdə rəqəmləri 
          tapmaq lazım idi. Bu maraqlı görünürdü. «Oooo, siz müasir test üsullarıyla 
          da xəstələri müayinə edirsiz?» deyib təccübümü gizlədə bilmədim. «Əlbəttə» 
          sözünü fəxrlə qeyd edən həkimlə bir az söhbətlşdik. O da internetdə 
          yol qaydalarının onlayn imtahan üsuluyla maraqlandı. Məlumatlı olmağımın 
          «yararlıdır» sözünə nə dərəcədə aid olduğunu deyə bilmərəm, amma imzanı 
          rahatlıqla aldım. Sürücülük məktəbində mənimlə birgə oxuyan qızların 
          göz həkimi kabineti qarşısında cəkdikləri əzab-əziyyət, hətta axıtdıqları 
          göz yaşları barədə danışılanları hərənin öz qismətinə yazmağa üstünlük 
          verdim. Bu da bir qismətdi, yolda gedərkən başına düşəcək kərpic kimi 
          bir şeydi. Düşə də bilər, düşməyə də. Rayon poliklinikasının həkimi 
          insaflı da ola bilər, insafsız da. Qrupumuzdakı bir qız üçün həkim «Gözü 
          2 görür» kimi diaqnoz yazmışdı. Əlbəttə, bu məsələ 50 manat xərclə yerindəcə 
          həll edildi. Həkim gözü 2 görən qızı maşın sürməyə buraxdı. Ya da qızın 
          gözü heç 2 görmürmüş. Hər ikisi böyük günahlardandı. Deyim ki, «B» kateqoriyalı 
          sürücülük vəsiqəsi almaq üçün qanuna görə bir göz də kifayətdi. Yəni 
          ki, bir gözü kor olan adama sürücülük vəsiqəsi verirlər. Eynəklə də 
          maşın sürmək olar. Amma bizim millət sağlamlıq sənədində mütləq «tam 
          yararlıdı»yazısını görmək istəyir. Həkimlər də millətin bu zəif yerindən 
          istifadə edərək qazanc edirlər. Yalnız «BC» kateqoriyalı, yəni həm də 
          yük avtomobili sürmək hüqüqu verən sürücülüq vəsiqəsinin sahibinin gözü 
          yaxşı görməlidi. Çünki ağır yük daşıyır. Bu kateqoriya üçün eynəklə 
          sürmək icazəsi yoxdur. Ona görə də gözü zəif görənlər ya həkimə pul 
          verib yazdırır, ya da eynək salmadan gözü dumanlı görə-görə yük avtomobilini 
          sürürlər. 
          ***
          
 
          Növbədə cərrahın kabineti idi. Nədənsə cərrahın müayinəsindən rahat 
          keçəcəyimi düşünürdüm. Əlim- ayağım salamat, şikəstliyim yox, bunu görməmək 
          isə mümkün deyildi. Məndən əvvəlki orta yaşlı kişini də 2 dəqiqəyə masa 
          arxasındaca söhbətləşib buraxdığını görmüşdüm. Amma görkəmcə qəssaba 
          daha çox oxşayan cərrah məndən «Babasilin, ya da yırtığın varmı» deyə 
          soraqlaşdı. (Əslində o, «Qemorroyun ya da qrijan varmı?» soruşmuşdu. 
          Terminləri özüm dilimiz özüm tərcümə elədim) Sonra gözlərini düz gözümə 
          dirəyib «Baxımmı?» deyə soruşdu. Cərrahın gözlərinin qeyri-adi parıltısından 
          vəziyyətdən ekstrimal şəkildə çıxmağın gərəkliyini anladım. Sifətimə 
          bir az da turşumuz ifadə verib «Ehtiyac yoxdı». Kişi lap özündən çıxdı: 
          «Bəlkə baxım?!» deyəndə həkim vağzalda yük daşıyan şorgöz fəhlələr kimi 
          görünürdü. Onun əynindki ağ xalatı daxilinin çirkabına bulaşmışdı. «Başa 
          düşürsüz, mən yazmalıyam axı!» deməklə özünü təmizə çıxarırdı. «Nə yazmalısız, 
          onu da yazın!» deyib bayaqdan mənə süzdürülən gözlərdən betərini mən 
          də süzdürdüm. Bu üsul yaman keçərli imiş. Cərrah məni müayinə etmək 
          fikrindən vaz keçib «yararlıdı» yazdı. Ya da kiminsə babasilini havayı 
          müayinə etmək istəmədi. İçimdə baş qaldıran sualı həkimə vermədən kabinetdən 
          çıxdım: «Görəsən babasilim, ya da yırtığım olsaydı mənə maşın sürmək 
          olmazdı?».
          ***
          İrəlidə daha bir maneə, ginekoloqun kabineti vardı. Heç bir qadın həkimin 
          cinsindən asılı olmayaraq bu kabinetdə müayinə olunmağı arzulamaz. Ginekoloji 
          stol isə bəzən qorxulu yuxularda işgəncə alətlərinə çevrilir. Maşın 
          sürmək xətrinə ora dırmaşmaq fikrində deyildim. Amma həkim də yazmağa 
          tələsmirdi. Başını ağ mələfə arxasında gizlədilmiş stola işarə edib 
          «Müayinə olunacaqsız?» dedi. «Ehtiyac yoxdu» cavabı yetərli olmadı. 
          
          - Hamı belə deyir
          - Sizcə genekoloqun maşın sürməyə nə dərəcədə dəxli var?
          - Vallah, bu qanunları biz qoymuruq. Mən də başa düşürəm ki, dəxli yoxdu. 
          Amma sizi üstümə göndərirlərsə mən rəy verməliyəm və müayinə olunmalısız.
          Bu sözləri dedikcə həkimin əli qələmə tərəf uzanırdı və yəqin onun da 
          içində daxili bir etiraz, müqavimət vardı ki, adamları ginekoloqla hədələmək 
          düzgün deyil. Söhbətin davamı kimi «Məndə əgər sifilis varsa, bu mənə 
          maşın sürməyə maneə ola bilməz yəqin» deyən kimi onun əli dayandı və 
          qərib nəzərlərlə düz gözümün içinə baxdı. Gülümsəməli və dediyimdən 
          peşman olduğumu göstərməli dim. Yoxsa imzanı atmayacaqdı.
          ***
          Bütün kabinetləri keçib psixiatrda və narkoloji dispanserdə qeydiyyatda 
          olmadığımı yoxlayan xanımların yanına getdim. Yoxlama yaxşı ki, kompüter 
          vasitəsilə keçirilirdi uzun sürmədi. Bütün bunları bir gün ərzində keçmək 
          mümkün oldu. İndi qalırdı müayinələr. Qan analizi, rengen, yaxud flüoqrafiya 
          və kordioqrama. Qan analizini səhər tezdən ac qarına verməsəz sizdən 
          1-2 manatdan tutmuş 5 manata qədər pul müqabilində cavabını yaza bilərlər. 
          Mən qan vermək üçün sabahıs gün gəlməli oldum. Kardioqramanın kağızı 
          üçün 2-3 manat, flüoqrafiyanın lenti üçün 5 manata qədər istəyə bilərlər. 
          Verə də bilərsiz, verməyə də. Bu sizin cavablarınıza aid olmayacaq. 
          Amma kardioqramın və flüoqrafiyanın cavabını ləngidib sabahısı gün verə 
          bilərlər. Bu da daha 2 gün poliklinikaya gəlib getmək deməkdir. 
          Sonunda bütün cavabları toplayıb ən birinci kabinet yaxınlaşırsan. Orda 
          xanım lazımi qeydiyyatını edəndən sonra 3-4 gün gəzdirib imzalatdırdığın 
          bütün bu kağız qalağını bir qırağa qoyub siyitməsində xüsusi blanklar 
          çıxarır. Sarımtıl və yaşıla çalan blanklara şəkili yapışdırır və ədətən 
          yapışqan üçün pul istəmir. Orda şəxsiyyət vəsiqəsinin məlumatlarını, 
          ünvanı və iş yerini qeyd edir. Bu rəngli kağızlar poliklinikanın baş 
          həkiminin imzasına göndərilir. İmzalamaq proseduru da həkimin şəxsi 
          keyfiyyətlərindən, insanlığından asılıdır. Bəzən araış bir neçə dəqiqəyə 
          imzalanır, bəzən isə günlərlə uzadılır. Uzadılırsa sizin də 2 seçiminiz 
          var: ya səbr edib gözləməli, ya da ona da nəsə verməlisiz. Sadalanan 
          bütün maneələri keçib hamıya istədiyini versəz sağlamlıq haqqında arayış 
          50 manatdan baha başa gələ bilər. Pul vermək fikriniz varsa elə əvvəlcədən 
          haqqını ödəyib kağızı 1 saat ərzində almaq olar. Seçim sizindir…
Qadın baxışı