Bir
ravvin özünün Allaha olan inamı ilə öyünürdü. Tez-tez
«mən Allaha inanıram» deyə təkrarlayırdı.
Bir
gün gücli sel olur. Su getdikcə artırdı. Ravvinin evinə
adamlar gəlib evlərini tərk etdiklərini və ordan getdikdərini
deyirlər və ravvina da onlarda getməyi təklif edirlər.
Lakin ravvin getməyəcəyini deyir:
-
Yox, mən qalacam. Mən Allaha inanıram. O məni xilas edəcək.
Su
getdikcə artırdı. Ravvinin evinə qayıq yaxınlaşdı. İçindəki
adamlar ona minməyi təklif etsələr də, ravvin yenə razılaşmadı:
-
Getmirəm. Mən Allaha inanıram.
Qayıq
getdi. Bir azdan başqası gəldi. Ordakı adamlar yenə ravvinə
qayığa minməyi təklif etsə də, o bu dəfə də getmədi. O
inanırdı ki, Allah onu xilas edəcək. Nəhayət vertolyot
gəldi. Ordakı adamlar ravvina minməyi təklif etdilər.
Artıq bunun son şans olduğunu dedilər. Lakin ravvin bu
dəfə də getməkdən imtina etdi. Su getdikcə artırdı və
təbii ki, ravvin suda boğuldu. Öləndən sonra Allahla rastlaşan
ravvin ondan soruşur:
-
Ay Allah, mən sənə elə inanırdım. Mənim batmağıma necə
imkan verdin?
Allah
cavab verir:
-
Üç dəfə səni xilas etməyə cəht etdim. İki dəfə evinin
yanına qayıq, bir dəfə də vertolyot göndərdim.
Cavan
adam qoca ravvindən soruşdu: «Eşitmişik ki, köhnə vaxtlarda
insanlar bəzən Allahı görüb, onunla rastlaşıblar. Bəzən
Allah yerdə gəzib, insanları adı ilə çağırıb. Bəs indi
nə baş verib? Niyə indi biz Onu görə bilmirik? O niyə
bizdən gizlənir? O niyə daha yerdə gəzmir? Niyə qaranlıqda
ayağı ilişib yıxılan adamların əlindən tutmur? Əvvəllər
O belə edib.
Qoca
ravvin şagirdinə baxıb deyir: «Oğlum, O indidə həmişə
olduğu yerdədir. Ancaq insanlar Onu görməkdən ötrü səcdə
etməyi unudublar».
Bir
gün çəkməçi ravvinin yanına gəlib soruşur:
-
De görüm mən səhər duasını necə edim. Mənim müştərilərimin
hamısı kasıb adamlardı. Onların ancaq bir cüt ayaqqabısı
olur. Bəzən axşam ayaqqabıları təmirə götürüb səhərə hazır
edirəm. Gecə işlədiyimə görə sübh tezdən dua edə bilmirəm.
Axı adamlara səhər işə getməkçin hazır ayaqqabı lazımdır.
Bəs səhər duasını necə edim?
-
Bu vaxta qədər bəs necə dua etmisən?
-
Bəzən duanı tez-tez oxuyub iş başına qayıdıram. Ancaq
buna görə çox narahat oluram. Bəzən duanı etməyə imkan
tapmıram. Belə olan halda içimdə hansısa itki hissi keçirirəm.
Hər dəfə çəkici qaldıranda ürəyimdən səs gəlir: «mən necə
də bəxtsizəm. Çünki səhər duasına vaxtım yoxdu»».
Ravvin
deyir: «Əgər mən Allah olsaydım, sənin ürəyinin səsini
duadan artıq qəbul edərdim».
Bir
gün ravvin Xaim pəncərədən küçəyə baxırdı. Küçədən keçəni
görüb ona evə girməyi işarə etdi. Küçədən keçən evə daxil
olandan ravvin ondan soruşdu:
-
Əgər sən küçədə qızıl pulla dolu kisə tapsan, onu sahibinə
qaytarardın?
-
Əgər mən onu sahibinin kim olduğunu bilsəm, mütləq qaytararam.
Bunun
cavabında ravvin küçədən evə çağırdığı adama «sən axmaqsan»
- dedi.
Bundan
sonra ravvin yenidən pəncərəyə yaxınlaşıb küçədən keçən
başqa bir nəfəri evə çağırıb eyni sualı ona da verdi.
Həmin adam axmaq olmadığını və pulu sahibinə qaytarmayacağını
dedi. Belə cavabdan sonra ravvin onun pis adam olduğunu
bildirdi və üçüncü adamı evə çağırdı. Üçüncü adamın isə
buna cavabı belə oldu:
-
Ravvin, mən hardan bilim ki, pulu tapandan sonra necə
adam olacam və özümü pis işlərdən qoruya biləcəmmi. Bəlkə
pis iradə üstün gələcək və mən özgəsinin pulun mənimsəyəcək.
Bəlkə də Allah iradəmlə bacarmağa yardımçı olacaq və mən
tapdığımı onun əsl sahibinə qaytaracam.
Bu
sözləri eşidən ravvin razı qaldı:
-
Çox yaxşı sözlərdi. Sən əsl müdriksən.
Bir
gün maqnat altı bahalı atın qoşulduğu faytonla gedirdi.
Fayton bataqlığa düşür və nə etməklərinə baxmayaraq onu
ordan çıxarmaq mümkün olmur. Bu dəm yaxınlıqdan iki atın
qoşulduğu araba ilə kəndli kişi gedirdi və bataqlıqdan
çox rahatça keçə bildi. Bunu görən maqnat çox təəccübləndi
və kəndlidən soruşdu:
-
Sənin atlarının gücü nədədir?
Kəndli
cavab verdi:
- Sizin atlarınız
ayrı-ayrılıqda güclü olsalarda da, ayrı cinslərdəndilər.
Onların arasında heç bir bağlılıq yoxdur. Hər biri özünü
daha yaxşı hesab edir və faytonu özü tərəfə çəkir. Birini
vuranda o biri sevinir. Ancaq mənim atlarım sadədir,
eyni cinsdəndilər. Birini vuran kimi o biri var gücünü
sərf edir ki, yanındakına kömək etsin.
1-
2-
3
- 4-
5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
-16