Mən: Necə oldu ki, bu sənəti seçdiniz?
O: Bu sualı axırda verməlisən.
M.: Əhali arasında qadın alverçiləri haqda çox mənfi imic yaranıb.
O: (qımışır) Neynəmişik ki? Camaata çörək veririk də. Bilirsiniz, onsuz da neftdən xalqa bir şey çatası döyül. İstədik həmvətənlərimizin fərdi resurslarından istifadə edib onların əlini çörəyə çatdıraq.
M.: Suallara çox lakonik cavab verirsiniz.
O: (dodağına təbəssüm qonur, tez də uçur)
Az danış, desinlər sözündə güc var,
Çox sözü dinləyən çox nöqsan tutar.
M.: Nizamidən sitat gətirirsiniz, yeri gəlmişkən, deyirlər, dəstənizə qadınları cəlb edəndə dahi şairmizin «Xəmsə»sindən faydalanırsınız.
O: (qaşını oynadır) Hardan bildin?
M.: O gün jurnalist arkadaşlardan biri yazmışdı qadınlarımızın Dubaya üz tutmasının əsas baiskarı Nizamidir. Sözbəsöz deyə bilərəm: «İndi təsəvvür edin ki, qadın işsiz qalır və ağlına gəlir ki, bəlkə, elə bədənini satıb çörək pulu qazansın? Bilirsiz, niyə belə düşünür? Deməli, Şərqin ən böyük şairlərindən biri Nizamidir. Ona Şeyx Nizami deyirlər. Şeyx Nizaminin 5 poemasını oxumuşam. Bu əsərlərdə o, qadınları elə bir erotik dillə təsvir edir ki…»
O: (gözündən gülür) Tamamilə doğrudur.
M.: Mənimsəmə necədir?
O: Hər bir psixotipin bu və ya digər təzahürə öz spesifik reaksiyası var. Elələri var ki, «İqbalnamə»nin son vərəqini qatlamamış yola düzəlmir. Eləsi də var, arifdi, «Sirlər xəzinəsi»ndən bir az oxudumu, hər şeyi başa düşür. Biri vardı, təzə oxumağa başlayıbmış, «Kərpickəsən kişinin dastanı»na çatan kimi kitabı qatlayıb qoyub bir yana. Zəng eləyib Dubaya ilk reysin vaxtını soruşdu.
M.: Anlamadım, «Kərpickəsən kişinin dastanı» hara, erotika hara?
O: (yanağına xəfif bir qızartı çökür) Bunu siz bilməzsiz. Orda bir beyt var:
Onunçün öyrətdim ki, əlimi bu sənətə,
Bir gün sənə əl açıb düşməim xəcalətə…
Bax, əsas məsələ buradadı. Leonardo da Vinçinin uşaq vaxtı gördüyü yuxu var: naməlum bir quş quyruğunu onun yanağına sürtürmüş. Bilirsən, Freyd bu yuxunu necə yozub? Nə isə. Yəni burda neyrolinqvistik faktor var. «Əlimi bu sənətə» sözləri özəl anlam daşıyır və potensial hedonistin təhtəlşüurunda lazımi nöqtələrin oyanması üçün bəs edir. Bilirsiniz, burada spesifik peşə terminologiyası məsələsi də var: «əl işi»nə ingilislər «həndcob» deyirlər. Nə isə.
M.: Orda işinizi necə qurmusunuz? Nisyə var?
O: Seneka «Lusilliyə tərbiyəvi məktublar»ında yazır ki, hər kəsə inanmaq və heç kəsə inanmamaq: hər ikisi nöqsandır. Birincisi nəcib nöqsan, ikincisi isə zərərsiz nöqsan. Mən zərərsiz nöqsanı tərcih edirəm.
M.: Üzünüzü Şərqə tutmusunuz..
O: Təbii, burda bir sıra elmi, əxlaqi, mənəvi, sivilizasyon və kulturoloji və etnokonfessional amillərin rolu var.
M.: Deyilənə görə, hicab bağlamaq istəyirsiniz.
O: Hələ tezdi. Hər şeyin öz vaxtı var.
M.: Bağışlayın, özümü saxlaya bilmirəm, Sizin çox gur və cazibəli saçlarınız, Şərqli qadınlara məxsus qara, dərin atəşli gözləriniz var..
O: (nazlanır) Deyəsən, Siz də «Xəmsə» oxuyursunuz…
M.: Xalqa adət, bizə bidətdi? Az-maz oxumuşam.
O: Hələ oxuma. «Xəmsə» oxuyan cavan kişilər üzünü Rusiyətə tutur. Hımmm. İndi qışdı.. (mənalı şəkildə gülümsəyir) Soyuğa verərsən.