Muşduluğu qaytar
Bir gün oğul anasına deyir:
-Ana, pulum yoxdu. Sən maa borclusan. Borcoo qaytar.
Ana soruşur:
-Mən saa hardan borcluyam? Sən havaxt maa pul vermisən?
Oğul bildirir:
-Mən anadan olanda dədəm saa 25 manat muştulux veritdi.
Mən olmasaydım, saa kim pul verərdi? O pulu qaytar,
vəssalam.
Bəhlul evini sökür
Ata bölgüsündə Bəhlula ikinci mərtəbədə bir göz ev
düşmüşdü. Bəhlul isə qardaşlarıyla razılaşmayıb birinci
mərtəbədə bir göz ev istəyir. Yoldaşları ilə növbəti
səyahət zamanı Bəhlul çox borca düşür. O borcunu ödəmək
üçün vasitə axtarır.
Bəhlul külüng, kürək, lom və i.a. şeyləri evə yığır.
Birinci mərtəbədəki evinin divarını lomla vurur, guya
ki, sökmək istəyir.
Səsə gələn qardaşlar soruşurlar:
-Ay Bəhlul, sən nə eliyisən?
Bəhlul cavab verir:
-Mən evimi sökürəm. Başqa yerdə öy tikicəm.
Qardaşlar deyir:
-Ay Bəhlul, heylə iş olmaz. Onda bizim öylər necə
olar? Uşmazmı?
Bəhlul:
-Mən öz öyümü sökürəm. Sizin öylər nətəri olur olsun.
O iş mənim nəyimə lazımdı?
İşin nə yerdə olduğunu başa düşən qardaşlar bu dəfə
də Bəhlula öyünün dəyərindən çox-çox artıx pul verib
razılaşırlar.
Bəhlula
qız nişanlandı
Qardaşları avara-avara gəzməkdən əl çəkməsi məqsədiylə
Bəhlula toy eləmax fikrinə düşürlər. Münasib bir ailənin
qızını nişanlamaq üçün elçilik edirlər.
Bu işi bilən Bəhlul qız atasına deyir:
-Ay kişi, qızo bədbaxt eləmə. Mən özümə bir qarın
əppəh tapmıram, səən qızoo qarnını nə təhər döyduracam?
Zornan gətirsaaz da, qız məni görəsi döylü.
Bu söhbətdən sonra qız atası elçiləri rədd cavabı
verir.
Toyuğun intihar məktubu
Bir dəstə adam Şəki İpək qombinatının qavağına yığışıb
nəyəsə baxırdır. Orda olanların birindən soruşurlar:
-Nə olub?
-Diyillər bir toyuq yazıb ki, mən yumurta planını
doldura bilmirəm. Ona görə də özümü öldürmək qərarına
gəlmişəm.
Ya Rəbbim, mənim düyünümü aç
Fağır bir kişi hər gün bazara gedər, qazandığı pula
buğdadan, düyüdən, undan alıb evə qayıdarmış. Bu kişi
kasıb olmasına, işinin pis gətirməsinə görə həmişə
öz-özünə danışır:
«Allah sən mənim düyünümü aç!» - deyə Allaha dua eliyirdi.
Bir gün habı kişi qazandığı pula 3 girvəkə düyü alıb
«Allah sən mənim düyünümü aç!» - deyə-deyə evə tərəf
gəlirmiş. Yolda arxın üstündəki ayax körpüsündən keçəndə
onun yaylığının düyünü açılır, düyü suyun içinə tökülür.
Pərtləşən kişi üzünü qibləyə tutub deyir:
-Ya Rəbbim, axı mən yaylığın düyününü aç deməmişdim,
mənim düyünümü aç demişdim.
Ölməsə savabı çox olardı
Kəndli deyir:
-Molla əmi, uşaq neçə gündür xəstələnib, qızdırması
çox olur, gözünü açıb dünyaya baxmır.
Molla bir dua yazıb uşağın atasına verir.
Bir neçə gün sonra yolda xəstə uşağın atasıyla molla
görüşyr. Molla əxəbər alır:
-Uşaq necədir?
Ata deyir:
-Molla əmi, uşaq öldü.
Molla cavab verir:
-Ölməsəydi, duanın savabı çox olardı.
Əzrayılın üzü qara olsun
Bir nəfərin istəkli bir dostu xəstələnir, yorğan-döşəyə
düşüb uzun müddət yatır. Bir gün, yalan–gərçək, söz
yayılır ki, dostu ölüb. Həftələr keçir. Bir də görür
ki, dostu əlində hasa hardansa gəlir. Bu şəxs xəstə
olduğu vaxt ona baş çəkmədiyini xatırlayıb başını
aşağı salır. O dünyadan qayıdan dostuyla görüşəndən
sonra isə dilinə gətirməyə başqa söz tapmadığından
belə deyir:
-Əzrayılın üzü qara olsun, onun yalanı olmasaydı,
indi mən qabağında xəcalət çəkməzdim.
Dəli Mehdinin ağıllı cavabı
Şəkidə bir adam yaşayırdı. Ona camaat Dəli Mehdi deyirdi.
O, həmişə bazarda sakit-sakit gəzərdi. Dindirib-danışdıranda
məzəli söhbətlər edirdi.
Bir dəfə də, kimsə kişinin qabağını kəsib deyir:
-Ay Mehdi, nə durmusan, kimə tamaşa edirsən?
Mehdi deyir:
-Habı adamlara baxıram. Onnarın yarısı yuxarı, yarısı
da aşağı gedir. Çaşıb qalmışam. Hayındı hamı bir səmtə
getsə, mən də onlara qoşulub gedərəm. Daa məəttəl
qalmaram. Hansı tərəfə gedim, bilmirəm.
Əlini belindən götürməyən oğlan
Bir arvadın oğlu tənbəl və çox yeyən olur. O, heç
bir işin qulpundan yapışmazmış. Həmişə tində əli belində
dayanarmış.
Bir gecə oğlan, həmişəki adəti üzrə anasını yuxudan
oyadıb deyir:
-Məni həyətə apar.
O, məhləyə çıxıb ayax yoluna girər-girməz, quyunun
üstündəki tir qırılır. Oğul düşür quyudakı çirkabın
içinə. Ana haylayıb qonşudan adamlar çağırır. Onlar
gəlincə oğlan xirtdəyə qədər batır.
Qonşular gəlib oğlanı bir təhər çıxardırlar. Anası
görür ki, oğlunun əlləri yenə də belindədi. Deyir:
-Anan boyaa qurban olsun, xirtdəyəcən çirkaba batıfsan,
yenə əloo belinnən götürmüyfsən...
Səndən karvan vuran olmaz
Oğul anasını yuxudan oyadır:
-Dur, məni çölə apar.
Oğlan görür ki, gözəl aylı gecədir. Anasına deyir:
-Ay ana, nə karvan soyası, nə sarvan vurası gecədi.
Anası belə cavab verir:
-Ə, rahatlanmağa da ananın tumanından yapışıf gedirsən.
Səndən karvan-zad soyan olmaz… Tez işini gör, yuxum
gözümdən tökülür.
Hələ tezdir
Abcabbarın öy növbəsiində olduğunu bilənlər ondan
soruşurlar:
-Ay Abcabbar, sənə öy verdilər?
-Öy verməyə veritdilər, amma xoşuma gəlmir.
-Niyə xoşaa gəlmir?
Kişi qəbiri nəzərdə tutub deyir:
-Xarabanın nə qapısı var, nə pəncərəsi. İçinə girsəm,
bilmirən harasından çölə çıxacağam. Ona görə də xoşuma
gəlmir.
-Hayındı sən təzə öyaa köçmək istəmirsən?
Abcabbar:
-Yox, hələ tezdir – deyir.
Bu da onun dərisi
Bir nəfər 100 qoyun alıb bir çobanla yaylağa göndərir.
Sürülər yaylaqdan düşəndən sonra çoban qoyun sahibinin
yanına əliboş gəlir.
Qoyun sahibi soruşur:
- Bəs qoyunlarım hanı?
Çoban deyir:
- Yaylağa gedəndə 20-sini su apardı; 16 qoyun qayadan
uçdu; 10-15-ni canavar yedi; çaqqal yidi; tülkü apardı.
Habı neçə qoyun oldu?
-99.
-Qaldı birisi: al, bu da onun dərisi. Özün gördün
ki, saa qarşı biz tərəfdən heç bir xoşa gəlməyən iş
olmayıb. Bizim qalan haqqımızı da ver, halallaşaq,
mən gedim.
Yoxumdur
Birisi tanışından əlborcu pul istəyir. Tanışı:
-Pulum yoxdur, - deyir.
Borc istəyən «yoxumdur» sözünə məhəl qoymadan and-aman
eləyir, pis borca düşdüyünü deyir, əl çəkmir.
Pul verəsi kişi axırda pul istəyənə belə bir məsəl
çəkir:
-Ə… biri deyir: «Xədiməm». O biri yenə soruşur: «Oğuldan-qızdan
nəyin var?» Hayındı mən də saa nə qədər «pulum yoxdur»
deyirəm, sən yenə deyirsən ver…
Arpanın dadı
Şəkinin Kiş kəndinin sakini Şəmi kişi müharibə dövrü
qəssab dükanından başayaq almaq istəyir. Dükanın yanında
«toquş-toquş» deyir, amma eşşək dayanmır. Kişi yüyəni
darta-darta yalvarır:
-Toquş, sənin ağzoo yiyim, dur. Axı gec də olsa, sən
bizə arpanın dadını öyrətmisən. Arpanın nə gözəl dadı
varmış. Hayındı qoy ət alım, ətin də dadını mən saaa
öyradım.
Günaha
batanlar gəlir
Bir nəfər ömrünün çox hissəsini tustaxlıqda keçirir.
70-80 yaşlarında azadlığa buraxılır. Görür ki, oğul-uşaqları
qırılıb qurtarıb, ailəsindən bir kimsə qalmayıb. Evdə
bir müddət tək oturandan sonra çıxıb kənddə gəzir.
Mollaya rast gəlir. Ondan soruşur:
-Ay molla, mən evdə tək qalmışam. Mən meçidə gələ
bilərəmmi?
Molla deyir:
-Ay kişi, niyə gəlmirsən, gəl. Meçidə səndən də çox
günaha batanlar, oğraşdıq eliyənnər gəlir. Sən də
nə vaxt istəsən gələ bilərsən.
Maşaallah
Şəkinin Oxud kəndində gördükləri, eşitdikləri hər
şeyə xeyir-dua verirlər. Bir adamın iki baş inəyi
itir. Bir-iki gündən sonra birisi ondan soruşur:
-İnəkləri tapdınmı?
Deyir:
-Tapdım.
-Hardadı?
-Dərədə qalıflar.
-İnəklər orda niyə qalıf ki?
-Geyif gördüm ki, maaşallah canavar ikisini də tərt-təmiz
yiyif, maşallah.
-A kişi, canavarın habı işinə iki maşallah düşür?
-Elə adam var ki, heç yaxşı işə də maşallah deməyə
dili gəlmir.
Xan yaylaxda
Xan mal-qarasına baş çəkmək üçün yaylağa gedir. Axşamtərəfi
hava qaralır, yağış yağır, dalına da göydən dolu tökülür.
Yaylax sərin idi, yağıntıdan sonra hava bir az da
soyuyur.
Axşam qaralır, xan evinə qayıda bilməyib yaylaxda
gecələməli olur. Yaylaxda olandan - yapıncıdan, keçədən
xana bir yer düzəldirlər. Xan yataqda üstüörtülü uzansa
da, bərk üşüyüdüyündən deyir:
-Ədə üstümü örtün, bərk ütitrədirəm.
Çoban bildirir:
-Xan sağ olsun, hadırda nə vardısa, hamısını üstaa
salmışox.
Xan küncdəki qaraltını göstərib soruşur:
-Bəs o nədir yerdə qalıf? Onu maa qıymırsoz?
Çoban deyir:
-Xan sağ olsun, habı, ayıb olmasın, bizim eşşəyin
çuludu.
Xan əsə-əsə dillənir:
-Ədə, onun adını çəkmə, bir az da üşütməm artır. Hayındı
onu da üstümə atın.
Qənd payımı yiyəcəm
Qaraqoyunlu bir dostuna qonaq olur. Ev sahibi bir
neçə tanışını da evinə çağırır. Qonaqlara çay süfrəsi
açırlar. Bir, iki, üç stəkan və daha çox çay içənlər
olur.
Qaraqoyunlu bir stəkan çay içib dayanır. Amma görür
ki, hamı çay içməklə məşğuldu. Növbəti çay stəkanını
onun da qabağına qoyurlar.
Qaraqoyunlu çaypaylayana deyir:
-Mən çay istəmirəm.
Çaypaylayan çay dolu stəkanı qaytarıb podnusuna qoyur,
əlini uzadıb qənd qabını da qaraqoyunlunun qabağından
götürmək istəyir. Qaraqoyundu tələsik dillənir:
-Dəymə, qənd payımı yiyəcəm.
Molla ilə söhbət
Birisi molla ilə məzələnmək istəyir, ondan soruşur:
-Molla əmi, deyirlər sən bir şapalax aşa bir dolma
qatırsan. Bu söz düzdü, yoxsa yalan?
Molla ağzı sulana-sulana deyir:
-Kələmin bəli.
-Molla əmi, daa nə yemək istəyirsən?
Molla deyir:
-Ay olaydı burda bir qab süttü aş.
Yanının əzməsiylə, yanının kavabı ilə.
Yanının oşarasıyla.
Vurasan şapalağı, yağ süzülə aşağı əlindən.
Üçüncüsünü deməz
-Bizim kənddə üç igid var:
Birisi mənim dayısı oğlu,
O birisi də əmisi oğlu,
Üçüncüsünü deməz.
-Ə… yoxsa üçüncüsü sənsənmi?
-Ə… sən şıxsanmı, mıxsanmı, nəsən?
Dönüb erməni olmaq istəyirəm
Şəkili Dəli Kərimin oğlu Yusif çox baməzə adam oluf.
Bir gün Yusif curları ilə kilsəyə gedir. Salam-əlamdan
sonra keşişə deyir:
-Keşiş ağa, mən dönüf erməni olmax istəyirəm.
Keşiş bunu çox səmimiyyətlə qəbul edib onu kilsənin
içərisindəki ibadətgaha aparır. Keşiş Yusifə deyir:
-Mən nə söyləsəm, sən də de ki, qəbul edirəm.
– Baş üstə.
Keşiş:
-Yuxarı yola getmiyəsən. Keçəl Əli ordadır.
Yusif:
-Qəbul edirəm, baş üstə.
Keşiş:
-Aşağı yola getmiyəsən, Keçəl Məmməd ordadır.
Yusif:
-Qəbul edirəm, baş üstə.
Keşiş:
-Ortalıx yolla gedərsən, Məryəm oğlu İsa ordadır.
Yusif:
-Qəbul edirəm, baş üstə.
Keşiş:
-Çörək verər yeyərsən, çarıx verər geyərsən.
Yusif:
-Qəbul edirəm, baş üstə.
Nəhayət, Keşiş deyir:
Mən nə desəm təkrar elə. De ki, Qurandan İncil yaxşıdır.
Yusif təkrar edir.
-Molladan keşiş yaxşıdır.
Təkrar edir.
-Məhəmməddən İsa yaxşıdır.
Təkrar edir.
-Plovdan xəlyər bişmişi yaxşıdır.
Bu dəfə Yusif etiraz edir:
-Keşiş, habırda işi tamam xarab elədin, yeməyoo qatışdırdın,
mənnən saa erməni çıxmaz, - diyif kilsədən çıxır.
Üç dolma, on beş loxma
Beş qız əminin himayəsində idi. Əmi həftədə bir dəfə
donluq alır və həftə də bir dəfə dolma pişirirlər.
Ana qızlara tapşırır ki, yeməkdən sonra əmoza dua
edin. Qızlar deyillər:
-Allah sən yetir, üç dolma, on beş loxma. Allah sən
usta qaqaşı saxla, üç dolma, on beş loxma. Allah sən
usta qaqaşı saxla.
Qız özü heylə gəlif
Çimərliyə birinci dəfə gedən iki şəkili təəccüblərini
saylaya bilmirlər. Biri deyir:
-Ə… ona bax ey… qızı soyunduruf yanına qoyuf.
O biri onun səşvini belə düzəldir:
-Ə… o soyundurmuyuf ki, qız özü heylə gəlif.
Tərəkəmə
tut yeyir
Dağdan gələn vaxt 4-5 tərəkəmənin qabağına bir mecvayı
tut qoyurlar. Quraxsımış tərəkəmələr tutu şapalaxla
yeməyə başlayırlar.
- Ə, tutu şapalaxla yeməzlər. Tutu bir-bir yeyərlər.
Tərəkəmə cavab verir?
-Ə, sən deyən hünü şöfdəlidi. Bir-bir ağza qoyuf çeynəməmiş
udursan.
Oğlanlaroo
hansı yaxşıdı
Bir kişinin iki oğlu olur. Ondan soruşurlar:
-Hansı oğlundan çox razısan?
-Böyük oğlumdan çox razıyam, balacadan yox.
Səbəbini soruşanda kişi deyir:
-Kiçik oğlum gah yalan danışır, gah da doğru. Həfrayı
məssəf (Həfrayı məssəf – Düzlüyü və ya yalanlığı bəlli
olmayan danışıq) qalıram. Böyük oğlum isə həmişə yalan
danışır. Məni həfrayı (Həfrayı – Düzlüyü və ya yalanlığı
bəlli olan danışıq) qoymur. Ona görə də böyük oğlumdan
çox razıyam.
Əlborcu
tərif
Bir Dəhnəli xoşlamadığı atı Şəki bazarında satmaq
istəyir. At almaq istəyənlər bir-bir gəlib atın nişanlarına
baxır, bazarda dəllallıq edən baytarla məsləhətləşir,
sonra da at satandan atın xasiyyətini xəbər alırlar.
At satanın qonşusu eşşək satırmış.
At satan Dəhnəli qonşusunu tapıb ona deyir.
-A qonşu, niyə gəlif atı tərifləmirsən. Ata müşdəri
gələndə sən də atın yanına gəl, atı təriflə. Əlborcu
olsun. Mən də sənin eşşəyoo tərifləyərəm, borclu qalmaram.
Müştərilər gəlib at haqda soruşurlar. At satan qonşusuna
deyir:
-Ə… papağoo yerə soxum, sən bu atı tanımırsan? Niyə
atı tərifləmirsən?
Qonşu cavab verir:
-Ə… sən xəsisin, simicin birisən. Sən o atınan ceyran
qovub tutanda o ətdən bircə tikə mənə vermisən? Heç
bir söz deyən döyləm. Alan o, satan sən. Mənim nə
xeyrim var ki, sənin atoo başqa hünərlərini də bazarda
car çəkim. Diyəsən hayındı yadaa düşüf ki, mən saa
qonşu olmuşam.
Mehriban
gəlin və qaynana
Qaynana və gəlin heç vaxt bir-birinin pisliyini danışmaz,
həmişə bir-birindən razı qaldıqlarını bildirərdilər.
Öz aralarında apardıqları iş bölgüsünə görə bir yaş
iki aylıq uşağı yedirmək qaynanaya düşür. Gəlin hər
gün uşağın yeməyini hazırlayır, qaynana da yedirməli
olur. Uşaq çox çətin yeyir. Qaynana gah oyuncaqlarla,
gah toyuqlarla, gah da hovuzda üzən balıqlarla nəvəsini
aldada-aldada yemək yedirərmiş.
Qaynana baməzə qadın olur. Qonşular onun məzəli söhbətlərini
çox sevirlərmiş. Arvad söhbətlərin birində belə danışır:
-Ay qız, uşağı toyuqların yanına, hovuza aparmaqdan,
oyuncaqla aldatmaqdan bezar olmuşdum. Uşaq yemir ki,
yemir. Zalım balası – bizim gəlini deyirəm - yeməyi
o qədər hazırlayır ki, qurtarmaq bilmir… Gördü ki,
yox, uşaq hər gün axşama qədər mənim qucağımda, mən
də onu gəzdirməkdə olasıyam. Uşağı toyuqların yanına
aparıb bir qaşıq uşağın ağzına, iki qaşıq öz ağzıma,
hovuza aparıb, bir qaşıq uşağın ağzına, iki qaşıq
öz ağzıma atıram… Beləcə körpənin xörək qabının dibini
yalayıb gəlinin qabağına qoyuram. Bir vaxt görürəm
ki, uşaq sap-sarı saralıb, özüm isə kökəlib camışa
dönmüşəm. Başladım öz-özümü qarğamağa:
-«Ay qarnaa güllə dəysin. Bu nə işdir sən etdin».
Əlacım kəsilib axırda gəlinə dedim:
-«Ay canı yanmış, uşaq çox çətin yeyir. Bəlkə, işimizi
dəyiş-düyüş eliyəh, mən hazırlayım, sən yedir».
Bu yolla həm uşağın canını, həm də öz canımı qurtardım.
Çay
sərrafı
Çayxanaya gələn müştərilərdən biri çox vaxt çayçının
verdiyi çaya irad tutarmış. Bir dəfə çay içəndə həmin
müştəri deyir ki, çayda arpa tamı var. Mübahisə düşür.
Toplaşanlar müştəriylə birlikdə çaynikə, su səhənglərinə
baxırlar. Heç bir şey tapılmır. Nəhayət, qaynayan
samovarı boşaldırlar, dibindən bir dənə arpa çıxır.
Həmin müştəri növbəti gəlişində çay içərkən çaydan
qoz qərzəyi tamı gəldiyini söyləyir. Axtarıb görürlər
ki, çayçı suyu başqa bulaqdan gətirmiş, bu bulağın
suyu isə bir qoz kökünün üstündən keçirmiş. Çayxanadakılar
bu müştərinin həqiqətən çay tanımasının bir daha şahidi
olurlar.
Bu hadisələrə tamaşa edən bir nəfər də özünü çay tanıyan
kimi qələmə vermək istəyir. O, «çay dəmdən düşüb»,
«çayı qaynatmısan» kimi iradlarıyla çayçının başını
dəng eləyir. Çayçı deyilənlərin tam əsassız olduğunu
bilsə də, ldözürdü.
Keçmişdə orucluq ayında yeməkxanalarla çayxanalar
bağlanardı. Lakin həmin çayçı adəti üzrə səhər gəlib
çayxananı açır, samovarı qaynadıb çay dəmləyir. Çayxanaya
hələ müştəri gəlməmiş çayçıya xəbər çatır ki, bu gün
orucluğun birinci günüdür. Kişi o dəqiqə çayxananı
bağlayaraq evinə qayıdır.
Çayçı bir də orucluq qurtaranda çayxananı açır, samovarı
qaynadır. O, təzə çay dəmləməyə macal tapmamış özünü
yalandan çay bilicisi kimi göstərən müştəri içəri
girir. Bayramlaşandan sonra çayçı ona bir ay əvvəl
dəmlədiyi çaydan bir stəkan töküb qabağına qoyur və
deyir:
- Əmioğlu, görax hayındı habı çaya nə sözün olacah?
Müştəri çayı həvəslə içir. Əlavə ikinci stəkan çayı
da içir və deyir:
-Bax, buna əsil çay dəmi deyərəm. Əladı.
Çayçı dillənir:
-Bu çaya biraylıq çay deyərlər. Savax gəlsən sənə
bir ay bir günlük çay verəcəm. Mən, sən xoşladığın
çayı hindi bildim.
Bir neçə gündən sonra çaynikdəki köhnə dəm qurtarır.
Yalançı çay bilicisi gələndə çayçı ona çay vermir.
Səbəbini soruşanda deyir:
-Sənin bəyəndiyin çay bir də bir ildən sonra olacaq.
Get, onda gələrsən.
Əzrayıl
Əzrayıl ailəsi böyük olan bir varlının evində peyda
olub deyir:
-Mən sənin ailədən 3 nəfərin canını alacam.
Ailə üzvlərinin hamısı nökərin üzünə baxır. Nökər
işin nə yerdə olduğunu duyub donquldanır:
-Biri mən olsam da, hər halda ikisi sizdən olcaxdı.
Hamooz niyə mənim üzümə baxırsooz, mən üç adamın yerinə
ölə bilmərəm ki…
Zənbil
Ana zənbil almaq üçün oğlunu qonşuya göndərir. Qonşu
bəhanə gətirərək deyir:
-Ədə, get ciyaa de, zənbil boş döylü, doludu.
Əliboş qayıtmaq istəməyən uşaq:
-Nolar boşalt ver daa- deyir.
-Zənbilin içində qatıq çalmışam, boşaltmaq olmaz.
İki
məzəkeş
İki dost çoxdan idi ki, bir-birini görmürdü. Onların
danışığı həmişə məzəli olurdu.
Onlar bir-biriləriylə rastlaşanda Bəybala adlı birisi
deyir:
-Çoxdandır görünmürsən. Haralardasan? Yoxsa Bağdaddakı
cır alçaya dönmüşdün.
Xanbala cavab verir:
-Ə mənim də gözüm çoxdandır səni axtarır. Səni görməyəndə
iti itmiş çobana dönürdüm.
Burda
bülbüllər rusca oxuyur
Zamanov Məmməd ailəsiyləə Şəkidən Mingəçevir şəhərinə
köçüb orada yaşayırdı. Bir gün anası Məmməddən soruşur:
-Ay Məmməd, habırda bülbül olmurmu? Mən heç bülbül
səsi eşitmirəm.
Məmməd anasına cpvad verir:
-Ay ana, habırda da bülbüllər oxuyur, sən başa düşmürsən.
Çünkü habıranın bülbülləri urusca oxuyur.
Məmməd
kişi biçinə gedir
Keçmişdə taxılı əlinən, oraqla biçər, ona görə də
haqq alardılar.
Şəkili Məmməd kişi bir qohumugilə buğda biçininə gedir.
Camaat lap səhər tezdən sərin ikən lazımı şeyləri
- su qabı, ayran, oraq, yemək götürüb sahəyə gedirdi,
biçinləri biçərdi.
Məmməd kişi orağı üstünə sancır. Biçin yerinə çatıb
hər şeyi rahatlayır, amma orağı tapmır. Uzaxda işləyən
yoldaşından soruşur:
-Mənim orağımı götürməmisən?
-Yox.
Əlacı üzülən Məmməd kişi evə qayıdır, gəlini səsləyir.
Gəlinin gec çıxdığını görüb hirslənir və ağzının acısının
gəlinə tökür:
-Ay köpək qızı, it qızı, qanacaqsız, sən bilmirsən
ki, oraqsız taxıl biçilməz. Niyə orağı qoymamısan.
Gəlin deyir:
-Ay ağa, odur, orax sənin papağo üstündə.
Orğı başından götürən Məmməd kişi kor-peşiman olub
öz-özünç deyinə-deyinə tarlaya qayıdır:
-«Əsdaxfurullah, əsdaxfürüllaaz.
Az qala ağzımdan pis söz çıxacaqdı.
Dəyirman tez yatdı
Bir kəndli oğlunu yanına çağırıb tapşırıq verir:
-Habı şeyləri bazarlığı apar, satıb başayaq al. Anannan
soruş, gör ona nə buyurur.
Anasından xəbər alır:
-Saa nə alım?
Arvad deyir:
-Balaca qıza başmacıq,
Böyük qıza yaşmacıq,
Babaa saqqal darağı,
Nənaa bir barmaxlıx,
Ataa xeyir-şər çuxası,
Maa da bir yaxalıx.
Oğlan bazardan qayıdıb adasına diyir:
-Sən diyəni aldım,
Cibi boş qaldım.
Pullar bizə çatdı.
-Dəyirman tez yatdı.
Oğlu demək istəyir ki, başqa şeylər almağa pul qalmadı.
Getdiyim yol hələ bəlli dölü
Bir evə gələn qonaq çox qalır. Ev sahibinin arvadı
onun qulluğunda durmaqdan bezir. Kişi də işindən-gücündən
qalıb bərk narahat olur. Qonağın çıxıb öz öyünə getməməsinin
səbəbi onu da təəccübləndirməyə başlayır. Ər-arvad
belə fikirləşirlər ki, araya bir yolla söz salsınlar,
bəlkə qonaq ürəyindən keçənləri onlara açdı.
Kişi deyir:
-Ay qonaq, bizim ikimizin bir mübahisəsi var. Sənin
sabah gedəcəyin yol dağdan, yoxsa arandan düşəcək?
Mənim fikrinmcə sən səhər açılan kimi arana üz tutacaqsan,
arvad tərslik edir ki, yox, sabah qonaq dağa sarı
yollanacaq. Hansımız düz deyirik
Qonaq məsələnin nə yerdə olduğunu anlayıb cavab verir:
-Düz demirəmsə, sənin dünən aldığın illik buğda axıra
qədər mənə qismət olmasın. Getdiyim yol hələ bəlli
dölü.
Bir dəridən on papaq
Bir kəndli bir dənə qoyun dərisi gətirib şəhərdə papaxçıya
verir. Özü üçün papax tikməyi tapşırır. Sonradan kəndli
fikirləşir: «Mən ondan soruşmadım ki, dəridən neçə
papax çıxar. İki papaq çıxarsa, birini də qardaşıma
verərəm».
Kəndli deyir:
-Ay usta, dəridən iki papax çıxarmı?
Papaxçı asanlıqla dəridən iki papax tikməklə razılaşır.
Bunu görən kəndli düşünür ki, bəlkə üç papax çıxdı.
-Bəs üç papax necə tikə bilərsən?
Papaxçı bu təklifə də «hə» deyir.
Kəndli papaqçının belə tez razılaşmasından şübhələnib
bir-bir tikiləcək papaqların artırır. Papaqların sayını
on dənəyə çatdırsa da, yenə papaxçı deyir:
-Olar.
Kəndli sevinə-sevinə çıxıb gedir. On adama papax paylayacaqdı.
Üç gündən sonra kəndlini görən papaxçı dükanın dalına
keçib hər barmağının başında bir papaxcıx gətirir,
müştərisinə uzadıb deyir:
-Habı da sənin on papağın.
Kəndli dillənir:
-Ay kişi bunlar nədir?
Papaxçı deyir:
-Sən razılaşdın ki, 10 papax. Mən də tikdim.
Elmin başı səbrdir
Bir nəfər xaricdə neçə illər oxuyur. Təhsilini tamamladıqdan
sonra vətənə qayıdar. Hələ evlərinə çatmamış rastlaşdığı
adamlardan biri buna belə bir sual verir:
-Elmin başı nədir?
Oğlan cavab verə bilmir. Elə ordanca oxuduğu yerə
qayıdır. Başına gələni danışır və müəllimindən soruşur:
-Elmin başı nədir?
Müəllim cavab verir:
-Elmin başı səbrdir.
Kim nə yeyir, o da ona dadlıdır
Xandan soruşurlar:
-Qırqovulun harası dadlı olur?
Xan cavab verir:
-Döşüylə budu.
Nökər deyir:
-Boğazıyla səvəti.
Quluqçu deyir:
-Dərisi ilə gerisi.
Hər kəs yediyindən danışa bilir.
Birənin əlli batman yağı
Kimcə yerində bir nəfər deyir:
-Filan yerdə birə kəsmişdilər. Birənin əlli batman
yağı gəldi.
Ondan soruşurlar:
-Birənin də əlli batman yağı olar?
Danışan cavab verir:
-Onların öz daş-tərəzisi ilə deyirəm.
Dəloza baxıf, dəlimə şükür eləyirəm
Birisi ziyarətə dəli aparırmış. Orada ziyarətə dəli
gətirən başqa adamlarla rastlaşır.
Habı adam apardığı dəlinin ayağını kəndirlə bağlayıfmış,
o birisi isə dəlini arabada zingirləyifmiş.
Kişi başqalarına baxıb deyir:
-Dəloza baxanda öz dəlimə şükür eləyirəm.
Sənə xoruz lazımdı, yoxsa quyruğu
Bir gün Rasim evdən çıxanda, qonşusu yaşlı kişi onu
görüb sevincək deyir: Ay, Rasim canu yeyim, Allah
səni g.ydən saldı. Qonaqlarım gəlib, evdə də, oğlanlardan
hç biri evdə yoxdu ki, bazara xoruz almağa göndərim.
Hayındı bazardan bir xoruz alarsan?
-Baş üstə, niyə almıram. Ancaq hələlik canımı yemə,
gedim xoruz alım, sonra canımı yeyərsən.
Qonşu deyir: Vallah rasim, məzəsən, məzə. Onda bu
pulu götür, yaxşı ətli bir xoruz al, qonaqlar çoxdur.
Bazardan qayıdan Rasim yaxşı ətli bir xoruzu qonşuya
vrəndə, Kişi ağız-burnunun büzüb, deyir: Ə, bu nə
xoruzdu almısan, heç əməlli-başlı quyruğuda yoxdur.
Rasim gülərək deyir: A kişi sənə xoruz lazımdır, yoxsa
quyruğu. A rəhmətliyin oğlu, xouzu hayındı kəsib,
quyruğunu didib bişirmiəycəksən?
Adamlar
üçün birinci katib
Bakıdan gələn qonaqladan biri Rasimə deyir ki, televizorda,
qəzetlərdə Sizin, Şəki camışçılıq sovxozundan çox
tərifli xəbərlər vrilir. Yəqin birinci katibiniz çox
bacarıqlı və qayğıkeş adamdır?
-Düz deyirsən! Mərkəzi komitəyə yazmışıq ki, elə bir
katib də, adamlar üçün göndərsinlər.
Doymuşam, bir azda yesəm toxtuyaram
Böyük Vətən müharibəsindən (1941-1945-ci il) sonra,
çörək talonları («zabor») ləğv edilən günü (istədiyin
qədər çörək almaq imkanı veriən gün) Rasimin anası
iki «buxanka» çöək alıb, gətirir və və deyir: Ay,
uşaq doyunca yyin. Bir azdan sona, anaksı balaca olu
Rasimdən soruşur: Doydun?
-Ay, Ciyi doymuşam, amma bir azda yesəm toxtuyaram.
Axşamı da ver Vyetnama
Vyetnamada, müharibə gedən vaxtların bir istirahət
günü, səhərdən kçmiş, günortaya yaxın vaxt, Bakıdan
gələn qonağı qapıda görən Rasim deyir: Ə, qaynanan
səni istəyir, əgər qızıda belə istəsə xoşbəxtsən.
Qonaq dyir: ay, Rasim nə tez nahar edirsən?
- Şəkidə, hayındı belə bir şüar var: səhəri ləngit,
günortanı tərgit, axşamı da ver Vetnama.
Özün getsən də, ayağın qoy qalsın
Dostların növbəti yığıcağına gələnlərdən birinin ayağı
tərlədiyindən çox pis iylənirdi. Həmin adam, vdə vacib
işi olduğundan, məclisdən tez getməli olur.
Rasim ona deyir: sən allah özün getsəndə, ayaqlaını
burda qoy: qəşəng iyi var.
Əməlli-başlı rusca da bilirsən ki...
Bir gün Rasim küçədə tanış oğlanla rastlaşır. Salam
əleykümdən sonra, soruşur: Nə olub, niyə belə bikefsən,
alt dodağın göy süpürür, üst dodağın yer süpürür.
Oğlan dyir: Ay, Rasim, yaman bir əngələ düşmüşəm,
heç kəsə də dyə bilmirəm. Amma sənə dyəcəyəm, bəlkə
sən əlac tapdın.
-Ə, sözünü de, yoxsa eşqə düşmüsən?
-Deyirəm də, başa düşən adamsan. Düz dyirsən eşqə
düşmüşəm, ancaq, qızın heç xəbəri də yoxdur. Amma
səhər uşaqlar mənə dedilər k, sən nə kişisən, sənin
istədiyin qızı o, rus balası ilə görmüşük. Dedim məni
dolamayın. Dedilər: sən öl düz deyirik.
Cin vurdu başıma, bir istədim gedib, rusun ağız-burnunu
əzişdirim, təpəsinidə dağıdım. Sonra fikiləşdim ki,
bir İvandan ötrü türməyə düşmək bir kişilikdən döyül.
Hayın sən, nə məsləhə görüsən?
-Ə, yekə oğlansa, bilmirsən ki, o, uşaqlar it oynadandılar?
Əvvəlcə get bir rus balası ilə danış gör o, nə dyir,
istədiyo edərsən.
-Ay, Rasim, axı mən rusca bilmirəm, o da, azərbaycanca.
Mən onulanecə danışım?
-Yox, düz deyil, o, təzə kəlmə olsa da az-maz dilimizi
bilir.
«Esli sulşi şo raz, səni onan uvidim, toqda məndən
incimə qləanus dədəmin canı haqqı» necə olar?
-Ə, sən lap əməlli-başlı rusca bilisən ki.
Rahətxana
Şəki ipək kombinatının direktoru Tacətdin Əfəndiyevin
(Allah ona min-min rəhmət eləsin) təşəbüsü ilə kombinatın
işçiləri üçün «Marxalda» yaradılan «İstirahət zonasında»
iməclikdən qayıdan dostlar yol üstü «Soyuq bulaqda»
yeyib-içdikdən sonra, dostlardan biri deyir: Vallah
Soyuq bulaq da cənnətdir. Dağın ətəyi, çayın qırağı,
hündür yaşıl ağaclar, təmiz və sərin havası, suyu,
ye, iç, ləzzət al. Bundan yaxşı yer ola bilər. Söhbət
ləzzət və rahatlıqdan düşür. Biri deyir: hamamda da
rahatlanırsan, ləzzət alırsan. O biri deyir: Ayağını
sıxan ayaqqabını çıxardandan sonra da ürəkdən sevinir
və rahatlanırsan. Bir sözlə hərə bir söz deyir, əsil
sevinc və ahatlıqdan. Nəhayət dostlar sakit dayanıb
deyilənlərə qulaq asan Rasimə müraciyət edib deyirlər.
Sən öz sözünü de də.
-Sizin dediklərinizin hamısı ilə razıyam, ancaq biri
də var ki, rahatlıq və həzz almaqdan başqa, bir də
biabırçılıqdan da canın qurtardığından ürəkdən sevinirsən.
Hamı bir ağızdan deyir.
-O nədir elə, ay Rasim?
-Elə bilin ki, böyük iclasda oturmusunuz. Birdən qarnın
sancır və bərk incitməyə başlayır. Him-cimlə iclasın
sədrinə işarə edirsən ki, zaldan çıxmağa icazə versin.
O isə üzünü yana tutur. Qarnındakı təlatum aşağı tərəfə
hərəkətini daha da artırır. Bir neçə həmlədən sonra
nəhayət sədr icazə işarəsi verir. Zaldan tələsik çıxıb,
qaça-qaça, qorula-qorula gəlib çatırsan kalidorun
o biri başındakı «Rahatxanaya» - qapını açmaq istəyirsən,
qapı açılmır, «zanitdir», qorula-qorula gözləyirsən,
axırda biabırçılıqdan qorxaraq qışqırmaq istəyəndə,
içəridən çıxan adam çıxar-çıxma, özü salırsan içəri.
Tələsik şalvarıvı aşağı salırsan istəyirsən ki, o
birini də aşağı endirəsən, görürsən ki, ipi düyün
düşüb, bir təhər onu qırıb əyləşib qarnındakılar fantanla
çıxandan sonra dünyada ən böyük rahatlıq onda olur.
Narodnoe pesne «Qodu-qodu»
Bir gün ipək kombinatının böyük zalında keçirilən
mərasimin bədii hissəsinə başçılıq edən Rasim, növbəti
çıxış edənləri elan etmək istəydiyi vaxt, zala yeni
daxil olan Rusiyyətdən, Latviyadan və başqa respublikalardan
kombinata işləməyə gətirilən qızları görüb, gəlmələrə
xüsusi hörmət məqsədilə, musiqiçilərə him-cimlə nəsə
dedikdən sonra üzünü zala çeviirib, növbəti çıxışı
elan edir: «Narodnoe pesne Qodu-qodu, ispolnəet Tarda
- qolavam Məhərəm, çamançada çəp Hikmət, qavalda pioner
İsabala. O, sözünü qurtar-qurtarmaz musiqiçilər çalmağa
başlayır və pioner İsabala (pioner evində qavaldan
dərs deyən qnocaman müəllim) cəh-cəh oxuyur: Bala-bala
basma, tağları, Saraldı yarpaqları…
Allah yanında yatanlara rəhmət etsin
Bakıdan gələn qohumla Rasim salamlaşdıqdan sonra,
Qonaq, qohum və tanışların necə olmasını xəbər alır
və axırda soruşur: Bəs, qonşu, allah bəlası, camahatın
zəhləsini tökən kişi, adı da, yadımdan çıxıb, o, necədir,
sağdır, yoxsa ölüb?
-Bir dəfə ölüb?
Qonaq çətinliklə olsa da Allah rəhmət etsin deyir.
Rasim isə ürəkdən: Allah yanında (qəbirstanda) yatanlara
Rəhmət etsin deyir.
Arxadakı itə dönməsin
Toya (Qışdağa) gedirlər. To maşının yanındakı adamlardan
biri soruşur:
-Hayındı bu nədi? Qabağa kukla, dala da it qoyublar.
Rasim deyir:
-Ay bacı, bu o deməkdir ki, hayında o gəlini qabaqdakı
kukla kimi bəzəyib aparıllar ki, iki aydan sonra o
arxadakı itə dönməsin.
Bakıda yaşayan şəkili
Soyuqbulağın çayxanasında Lütfəli Abdullayev əyləşib
dostları ilə yeyib-içirmiş. Kişli Məmməd eşşəknən
yoldan keçirmiş. Xalq artisti onunla məzələnmək istəyir.
Onu çağırır:
-A kişi…
-Hı…
-Haralısa?
-Kişli.
-Bəs o altındakı eşşək haralıdı?
-Qardaş, bu eşşək yerli deyil, gəlmə həkilidi.
-Bu nə deməkdi, a kişi?
-Bu o deməkdi ki, Bakıda yaşayan şəkilidi.
Şəkililərin sözlüyündən
Şəkililər dilimizdəki ən işlək sözlərin izahını tapıb
xüsusi sözlük tərtib etmişlər. Orada «mıx»la başlanan
kəlmələrin biir neçəsinin açıqlanmasına diqqət yetirək:
Müxalifət - «mıx əlli fənd» sözlərinin birləşib ixtisara
düşməsindən yaranmışdır, «bir mıxın ətrafında əlli
fənd işlədənlər» anlamındadır.
Müxbir - bu mürəkkəb söz üç zümrəyə ayrılan yazarların
adından götüürülmüşdür. Birincisi zümrəyə daxil olanlara
«mıx bir» deyirdilər, yəni iqtidarların yanında mıx
kimi tərpənməz dayanıb onun göstərişlərini daim məqalələrində
əks etdirən yazarlar; ikincisi, «mıx iki» idi, müxalifət
mövqeyində durub hər şeyi tərsinə göstərənlər, «ağ
ayrana qara» söyləyən yazarlar; üçüncüsü isə «mıx
üç» idi, bunları «ştrixlər» də deyirdilər. Ona görə
ki, hansı məhzəbə qulluq etdikləri bilinmir.
Millət bu üç yazar zümrəsini birləşdirib «mıxbır»
adlandırmışdır.